Τα παιδιά είναι ότι πιο ΠΟΛYΤΙΜΟ υπάρχει! Αν θέλουμε να συνεχίσουμε να λεγόμαστε ΆΝΘΡΩΠΟΙ πρώτα από όλα για αυτά πρέπει να προσπαθούμε και ΜΕΤA θα καταφέρουμε να διαμορφωσουμε έναν κόσμο που θα έχει τα πιο ουσιαστικά!
Παραπονιόμαστε ότι δεν υπάρχουν καθαροί και αγνοί άνθρωποι γύρω μας ότι όλοι θέλουν να εκμεταλλευτούν για να έχουν το όποιο κέρδος…Σίγουρα διανύουμε μια περίοδο που όλοι μας έχουμε να αντιμετωπίσουμε πολλά, δύσκολα και απαιτητικά! ΑΛΛΑ ας μην κλείνουμε τα αυτιά μας και τα μάτια μας σε όσα συμβαίνουν!
Πριν από λίγες μέρες συνέβη ένα γεγονός σε νηπιαγωγείο στη Χαλκίδα το οποίο μαθαίνοντας το ακόμα και αν δεν έχεις δικά σου παιδιά σε κάνει τουλάχιστον να ΑΝΗΣΥΧΗΣΕΙΣ, να ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΕΙΣ, δεν θα πω να προβληματιστείς… Είναι πολύ λίγο…. Πριν από λίγες μέρες υπήρξε παιδί 4 χρόνων (ναι σωστά ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΧΡΟΝΩΝ) το οποίο η δασκάλα του (δεν της αξίζει ο τίτλος) το είχε βγάλει από την τάξη και το άκουγε να ΣΠΑΡΑΖΕΙ στο κλάμα και ΔΕΝ το βοήθησε!
Πώς περιμένουμε να προχωρήσουμε πώς τολμάμε να ισχυριζόμαστε ότι προοδεύουμε? Αυτό το παιδί, το κάθε ΠΑΙΔΙ είναι ο μόνος λόγος που αξίζει να προσπαθείς και να προσφέρεις! Αν δεν μπορείς, αν δεν είσαι άξιος τουλάχιστον μην καταστρέφεις ότι πιο αγνό υπάρχει! Για το πώς θεωρήθηκε ικανή η συγκεκριμένη να γίνει δασκάλα επίσης πρέπει να προβληματίσει! Τελείωσε τη σχολή της έδωσε εξετάσεις και κρίθηκε ικανή να είναι δασκάλα? Με τι κριτήριο? Θα υπάρξουν συνέπειες για την συμπεριφορά της ή μόνο η ψυχή ενός παιδιού τραυματίστηκε? Γιατί κανείς δεν ασχολήθηκε να κάνει post γι αυτή την κακοποίηση? Τι θα μπορέσουμε να κάνουμε γι αυτό το παιδί και για κάθε άλλο που πονά με κάθε έννοια του μπορεί να έχει αυτή η λέξη;
Το κείμενο είναι της Γ. Α.
There are no comments