ΝΕΑ

Αν το παιδί σας πει…

Αγαπητοί γονείς, αν ποτέ το παιδί σας πει…. «Μαμά/Μπαμπά θέλω να γίνω σαν αυτόν το κύριο» (τον άνθρωπο της φωτογραφίας) να αισθανθείτε πραγματικά περήφανοι για το παιδί σας αλλά και για τον εαυτό σας ως πετυχημένοι γονείς.

Ένα τέτοιο παιδί ΜΟΝΟ λαμπρό μέλλον θα έχει μπροστά του. Αν πάλι συναντήσετε έναν τέτοιον άνθρωπο στο δρόμο σας, φροντίστε να τον αναδείξετε στα μάτια του παιδιού σας. Κάντε τον πρότυπο. Πρότυπο, γιατί βλέπουμε έναν καθαρό Άνθρωπο, ένα υγιές κύτταρο της κοινωνίας που συμβάλει μόνο θετικά. Δημιουργεί κέρδος από το τίποτα, MARKETING. Συμβάλει στην οικονομία, ΑΕΠ – GDP. Συμβάλει στο περιβάλλον, ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ. Κερδίζει λεφτά για να συντηρήσει την οικογένεια του, MANAGMENT. Αναπτύσσει την δουλειά του για να έχει κέρδος, BUSINESS ADMINISTRATION. Προσπαθεί να σταθεί στην κοινωνία τίμια και με αξιοπρέπεια, ΠΟΛΙΤΗΣ και πολλά άλλα.


Για αυτό αν ακούσετε κάτι τέτοιο από τα παιδί σας, πάρτε μια φωτογραφία τη στιγμή με τον άνθρωπο και φροντίστε το να μορφωθεί και όταν τελειώσει, δείξτε του την φωτογραφία και πείτε του «Θυμάσαι; Ήθελες να γίνεις σαν αυτό τον υπέροχο άνθρωπο».


Όπως όλοι ξέρουμε «τα αγαθά κόποις κτώνται» και η επιτυχία μόνο με δουλειά έρχεται. Για αυτό τα ΠΡΟΤΥΠΑ πρέπει να είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ και ΟΧΙ με το εύκολο, το απαστράπτον και το πλούτο.

Τα παιδιά καλλιτεχνούν

Τα παιδιά καλλιτεχνούν, ζωγραφίζουν, πλάθουν, κόβουν και σχεδιάζουν τα όνειρα τους και κατά επέκταση τον κόσμο μας. Βασική αρχή του Θαύματος είναι ότι δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος διαπαιδαγώγησης από το να καλλιεργείς, να συμμετέχεις και να πραγματοποιείς την φαντασία ενός παιδιού.

Το καλλιτεχνικό μας εργαστήρι τα Σάββατα συγκεντρώνει παιδιά από όλο τον κόσμο και με τις οδηγίες της εικαστικού Βίβιαν Τερζοπούλου η τέχνη γίνεται πράξη. Χρώματα, μολύβια, ψαλίδια, χαρτιά, πλαστελίνες και πάνω από όλα χαμόγελα κυριαρχούν στο χώρο.

Η κα Τερζοπουλου εχει σχεδιάσει ένα πρωτοποριακό πρόγραμμα, και κάθε τελευταίο Σάββατο του μήνα θα προβάλει ταινίες κινούμενων σχεδίων.

Η τέχνη βοηθά τα παιδιά να εκφραστούν. Στο εργαστήρι μας τα παιδιά δεν μιλάνε την ίδια γλώσσα αλλα γίνονται μια ομάδα και μεταξύ τους συνεννοούνται όπως εμείς οι μεγάλοι δεν θα μπορέσουμε ποτέ να επικοινωνήσουμε, ακόμα και αν γνωρίζουμε όλες τις γλώσσες του κόσμου. Αυτό για εμάς είναι ένα ΘΑΥΜΑ.

Οδηγίες προς Ναυτιλλομένους

Ο κ. Ροδόλφος Σχοινοπλοκάκης είναι εθελοντής τους Θαύματος. Συμμετέχει στο πρόγραμμα ενισχυτικής διδασκαλίας. Τα παιδιά τον αγαπάνε γιατί κάνει κάτι πολύ σπουδαίο… διαβάζει μαζί τους, μαθαίνει μαζί τους, ζει μαζί τους. Ως μια πολυσχιδή προσωπικότητα λοιπόν, με βαθύτατη ενσυναίσθηση και ευαισθησίες γράφει ποίηση. Το ποίημα που ακολουθεί λέγεται «Οδηγίες προς Ναυτιλλομένους» και αποτυπώνει τον τρόπος σκέψης αυτού του λαμπρού Ανθρώπου που κάνει ΘΑΥΜΑΤΑ!

Εγώ ο ταπεινός εραστής της πράξης,

λέγω,
υπάρχουν στιγμές που η ζωή,
αδυνατεί παρακάτω να προχωρήσει,
αν δεν ξεκινήσει πάλι από την αρχή.

Από την στιγμή που το φως σου αποκάλυψε τον κόσμο,
και ακόμη πιο πριν.
Αν δεν δεις μέσα σου μέχρι το πιο βαθύ σκοτάδι.
Αν δεν αποδομήσεις τις αυταπάτες
του φαίνεσθαι,
του έχειν
και του ανήκειν.

Αν δεν αποστρέψεις το βλέμμα σου από το εφήμερο
και το προσποιητό.
Αν δεν τα βάλεις με τους αρχαίους θεούς,
την εξουσία,
την ματαιοδοξία,
και το χρήμα ως μέσο επιβολής.
Aν δεν κοιτάξεις κατάματα τους δαίμονες σου.
Αν δεν απεκδυθείς κάθε τίτλου, αξιώματος,
αυθεντίας,
αλαζονείας,
θα τα καταφέρεις;

Γιατί όπως φτιαγμένος είσαι από σκοτάδι και φως,
Αν δεν διαβείς το σκοτάδι σου.
Αν δεν ψηλαφήσεις τις απόκρυφες στιγμές σου.
Αν δεν επιστρέψεις στο χάδι της μάνας.
Αν δεν θυμηθείς το γέλιο,
το παιχνίδι,
τα θέλω.

Αν δεν ιχνηλατήσεις το κλάμα,
τον πόνο,
την απουσία,
την ενοχή,
μέχρι την δυσοίωνη προβολή του τέλους,
θα μπορέσεις να βγεις πλήρης στο φως;

Γιατί βαθιά εντός σου βρίσκεται ο υπέρτατος εαυτός,
το παιδί που κρύβεις μέσα σου.
Γιατί εκεί βρίσκονται όλες οι απαντήσεις που ζητάς.
Γιατί εκεί χορός οι λέξεις,
τα ουσιαστικά και επίθετα της ζωής,
τα εμφατικά ρητά και τα άρρητα.
Γιατί εκεί υπάρχει το δελφίνι ως αδελφή ψυχή,

το φτερό του γλάρου,
το κατάρτι
και το κοχύλι.
Γιατί εκεί βρίσκονται τα πρόσωπα και τα προσωπεία,
το ανυπόκριτο βλέμμα ως συλλογική μνήμη.
Γιατί μπροστά ο άνθρωπος,
η φιλία,

η αγάπη,
η συμπόνια,
το χρέος,
η συγγνώμη
και το έλεος.
Εκεί στο σκοτεινό βασίλειο της ψυχής θα βρεις,
όλα όσα αποθησαύριζες για χρόνια,
και νόμιζες πως τα είχες χάσει οριστικά.
Εκεί ‘τα όνειρα λαμβάνουν εκδίκηση’,
και οι ψυχές στέκονται γυμνές μπροστά στην υπέρτατη αλήθεια τους.

Εγώ ο ταπεινός εραστής της γλώσσας,
λέγω,
πως στις στάχτες του παλιού θα βρεις την πρώτη ύλη,
για να κτίσεις το νέο.

Γιατί το σύμπαν,
και εμείς,
είμαστε φτιαγμένοι από την στάχτη πανάρχαιων άστρων,
Αστερόσκονη, και σαν Αστερόσκονη είμαστε προορισμένοι να λάμπουμε.

Ροδόλφος Αθήνα 5/3/2017

Νιώθουμε ΜΑΖΙ με τα παιδιά

Πολλοί γονείς αγχώνονται, ανησυχούν, αγωνιούν για ερωτήματα που απασχολούν τα παιδιά τους. Όπως είναι η ανατροφή τους, η διαπαιδαγώγηση τους, η εφηβεία, το bullying, οι επιδόσεις τους, οι παρέες τους και πολλά άλλα. Ψάχνουν ρωτούν για οδηγίες, συμβουλές και πολλές φορές νιώθουν ότι είναι ανεπαρκείς, ανήμποροι, ΔΕΝ έχουν καταλάβει ή καταφέρει απολύτως τίποτα.

Αυτό όμως είναι και το μυστικό. Εδώ κρύβεται η ΛΥΣΗ σε όλα αυτά που σας απασχολούν. Δηλαδή τι εννοείτε; Θα αναρωτηθεί ένα γονέας… Στα λάθη μου, στην ανεπάρκεια μου, στα άγχη μου βρίσκεται η λύση; Βασικά όχι στα λάθη αλλά στην παραδοχή τους και πιο ουσιαστικά στο ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ που γεννάται. Η αποδοχή και η διαχείριση του συναισθήματος είναι ότι πιο σημαντικό υπάρχει. ΜΗΝ ξεχνάτε ότι πέρα από γονείς είστε και Άνθρωποι όπως και τα παιδιά σας, και τα συναισθήματα είναι ΙΔΙΑ για όλους.

Στο ΘΑΥΜΑ πολλοί γονείς μας ρωτάνε για συμβουλές, γνώμες, όμως εμείς αποφεύγουμε να δίνουμε οδηγίες, επιλέγοντας να είμαστε διπλά τους με όλη την ομάδα κοινωνικής – ψυχολογικής στήριξης.

Τα συναισθήματα λοιπόν που νιώθετε ως ενήλικες και ως γονείς ΜΗΝ φοβάστε να τα μοιράζεστε με τα παιδιά. Επικοινωνήστε τα, συζητήστε τα και με αυτό τρόπο γεφυρώνεται το οποιαδήποτε χάσμα. Απενοχοποιείτε την αποτυχία, την στεναχώρια. Ξεκλειδώνετε την χαρά, την ευτυχία και το πιο σπουδαίο είναι ότι διδάσκετε «ακούσια» στα παιδιά σας να κάνουν το ίδιο με εσάς… σε εσάς. Γίνεστε ΜΑΖΙ, γίνεστε ΟΜΑΔΑ. Το παιδί μαθαίνει να επικοινωνεί οτιδήποτε το απασχολεί, γιατί ξέρει ότι και εσείς έχετε την ίδια ανάγκη. Οπότε υπάρχει κάτι κοινό ασχέτου ηλικίας, επιπέδου, θέσης.

Αυτό το ΚΟΙΝΟ, αυτή η ανάγκη ομαδοποίησης μέσα από κοινά γνωρίσματα είναι βασική αρχή της ψυχολογίας του ανθρώπου και πόσο μάλλον ενός παιδιού που χτίζει προσωπικότητα και χαρακτήρα.

Θα έχετε προσέξει τα παιδιά φανατίζονται με αθλητικές ομάδες, ψάχνουν να ενταχθούν σε παρέες, υπερασπίζονται το σχολείο τους και την τάξη τους, ταυτίζονται με το παππού και την γιαγιά ή γενικά με κάποια προσωπικότητα που τους κεντρίζει το ενδιαφέρον. Αυτό γίνεται γιατί όλες αυτές οι οντότητες έχουν κάτι ΚΟΙΝΟ που εκφράζεται αβίαστα, απροκάλυπτα, χωρίς καμία αποδοκιμασία ή κριτική…. ΝΙΩΘΩ κάτι ΚΑΙ ΤΟ ΛΕΩ.

Έτσι, αν ένας κάποιος θεατής από έξω, παρακολουθεί όλο αυτό. Διαπιστώνει ότι και αυτός έχει κοινές προσλαμβάνουσες και γνωρίσματα. ΝΙΩΘΕΙ το ίδιο, καλό ή κακό δεν έχει σημασία, και αμέσως αισθάνεται ΚΑΛΑ. Ζητάει να συμπορευθεί, να ενταχθεί και να ΝΙΩΣΕΙ το ΜΑΖΙ.

Δεν είναι τυχαίο που ο σοφός λαός μας λέει…

Η στεναχώρια που μοιράζεται, είναι μισή και η χαρά διπλή.

Για αυτό αγαπητοί γονείς ΜΙΛΗΣΤΕ, ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ, ΖΕΙΣΤΕ, ΝΙΩΣΤΕ με τα παιδιά σας.

Επικεντρωθείτε στο ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ… ΟΧΙ στο αποτέλεσμα. Δηλαδή, ΜΗΝ κοκορεύεστε ότι είστε οι ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ γιατί έχετε πολλά λεφτά, πτυχία, κοινωνικές – επαγγελματικές επιτυχίες και ούτε ότι είστε οι ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ γιατί δεν έχετε λεφτά, είστε άνεργοι, αποτυχημένοι κλπ. Κάντε απο κοινού πράγματα, δημιουργήστε εμπειρίες μαζί, ακούστε και συζητήστε το οτιδήποτε όχι σαν κριτής με το ύφος τα ξέρω όλα ή ότι δεν έχω ιδέα οπότε άστο καλύτερα αλλά ως Ανθρώπου που είναι διαφορετικός γιατί είναι μεγαλύτερος και τυγχάνει να είναι γονιός.

Γεγονός είναι ότι τα παιδιά ΔΕΝ καταλαβαίνουν από λόγια αλλά αποτυπώνουν εικόνες και πολύ περισσότερο ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ.

Και ΜΗΝ ξεχνάτε ότι η ανάδειξη του συναισθήματος ως ένα κοινό γνώρισμα μεταξύ γονέα και παιδιού, δημιουργεί κώδικες επικοινωνίας, εμπιστοσύνης, μηχανισμούς απορρόφησης εντάσεων, αποτροπή αποκλίνουσων συμπεριφορών και σας φέρνει ΚΟΝΤΑ.

Το ΘΑΥΜΑ βραβεύτηκε

Το Θαύμα βραβεύτηκε για το έργο του.

Απέσπασε μια πολύ σημαντική διάκριση στο πλαίσιο της Εβδομάδας Βιώσιμης Ανάπτυξης Bravo Sustainability Week 2021, που διοργανώνεται από το QualityNet Foundation.

Το «Be the Miracle – Το Θαύμα» μέσω των δράσεων του και από μια ομάδα εθελοντών, αποτελούμενη από καταρτισμένους επιστήμονες, προσφέρει καθημερινά ουσιαστικές, απτές λύσεις έτσι ώστε τα παιδιά και οικογένειες τους να νιώσουν ισότιμα μέλη της κοινωνίας.

Το έργο συνεχίζεται.

Ευχαριστούμε θερμά το QualityNet Foundation

ΒΡΑΒΕΙΟ-Be-The-Miracle_SOCIETY

Be the Miracle to another person

Κάποτε με είχε ρωτήσει ένας δημοσιογράφος…. Πιστεύεις στα Θαύματα; Και του είπα… ΟΧΙ μόνο πιστεύω αλλά ΕΓΩ είμαι ΘΑΥΜΑ. Εσύ είσαι ΘΑΥΜΑ. ΕΜΕΙΣ είμαστε το ΘΑΥΜΑ και αντί να παρακαλάμε για ένα θαύμα ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΓΙΝΟΜΕ ΤΟ ΘΑΥΜΑ για έναν άλλο Άνθρωπο.

Αγαπητοί φίλοι μας, μόνο να δείτε το έργο που επιτελείται καθημερινά από όλους τους εθελοντές του Be the Miracle, θα καταλάβετε πολλά. Απλοί άνθρωποι, όμορφοι άνθρωποι με εργαλείο ή όπλο, τις ακαδημαϊκές τους γνώσεις, το ταλέντο τους, την ιδιότητα τους, τις ιδέες τους κάνουν το καλό, κάνουν ΘΑΥΜΑΤΑ. Τα παραδείγματα πολλά. Από 3 ψυχολόγους και μια κοινωνική λειτουργό δεκάδες οικογένειες μπορούν να μιλήσουν. Από 2 προπονητές και 1 έφορο στηρίζεται μια ποδοσφαιρική ομάδα 40 παιδιών. Με 28 καθηγητές καθημερινά τα παιδιά διαβάζουν ΜΑΖΙ, διαδικτυακά. Από 3 ακόμα εθελοντές μοιράζονται τρόφιμα και ρούχα. Αλλά ΔΕΝ θα σταθώ μόνο στο έργο του Θαύματος. Θυμάστε πρόπερσι, μια ολόκληρη κοινωνία ενώθηκε για να στείλει ένα παιδάκι που έπασχε από μια σοβαρή ασθένεια στην Αμερική. Το θυμάστε; Τελικά σώθηκε. Αυτό ΔΕΝ ήταν ένα Θαύμα;

Καθημερινά μπορούμε να κάνουμε πάρα πολλά πράγματα για το καλό του συνανθρώπου μας, της κοινωνίας, το ΔΙΚΟ μας. Ναι, γιατί το δικό μας καλό δεν είναι να κοιτάμε τον εαυτό μας, αλλά την ΨΥΧΗ μας. Και η ψυχή μας έχεις πολλές ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ, που απεικονίζονται στο πρόσωπο ενός παιδιού, μιας οικογένειας, ενός ανθρώπου που έχει μια ανάγκη και ύστερα από μια δική μας ενέργεια, αυτοί χαμογελάνε ανακουφιστικά.

Στο Be the Miracle συνεχίζεται η συγκέντρωση τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης όπως είναι Πάνες, Βρεφικές τροφές – γάλα, Ζυμαρικά, Ρύζι, Λάδι, Ντοματοχυμούς, Δημητριακά, Μπισκότα, Κρουασάν, Χυμούς.

Για όποιο ενδιαφέρεται μπορεί να επικοινωνήσει στο τηλέφωνο επικοινωνίας 6944815109 ή στην σελίδα μας στο Facebook ή στο mail info@bethemiracle.gr και να κανονιστεί η αποστολή τροφίμων. Λόγω των ιδιαίτερα σοβαρών περιστάσεων όλες οι δράσεις του Θαύματος πραγματοποιούνται διαδικτυακά. Η συγκέντρωση των τροφίμων γίνεται με ραντεβού. Επίσης κάποιος μπορεί να στείλει τρόφιμα μέσω της υπηρεσίας Delivery των Super Market.

Κώνσταντίνος Παντελίδης

συνιδρυτής

Όταν ένα παιδί κλαίει…

Τα παιδιά είναι ότι πιο ΠΟΛYΤΙΜΟ υπάρχει! Αν θέλουμε να συνεχίσουμε να λεγόμαστε ΆΝΘΡΩΠΟΙ πρώτα από όλα για αυτά πρέπει να προσπαθούμε και ΜΕΤA θα καταφέρουμε να διαμορφωσουμε έναν κόσμο που θα έχει τα πιο ουσιαστικά!

Παραπονιόμαστε ότι δεν υπάρχουν καθαροί και αγνοί άνθρωποι γύρω μας ότι όλοι θέλουν να εκμεταλλευτούν για να έχουν το όποιο κέρδος…Σίγουρα διανύουμε μια περίοδο που όλοι μας έχουμε να αντιμετωπίσουμε πολλά, δύσκολα και απαιτητικά! ΑΛΛΑ ας μην κλείνουμε τα αυτιά μας και τα μάτια μας σε όσα συμβαίνουν!

Πριν από λίγες μέρες συνέβη ένα γεγονός σε νηπιαγωγείο στη Χαλκίδα το οποίο μαθαίνοντας το ακόμα και αν δεν έχεις δικά σου παιδιά σε κάνει τουλάχιστον να ΑΝΗΣΥΧΗΣΕΙΣ, να ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΕΙΣ, δεν θα πω να προβληματιστείς… Είναι πολύ λίγο…. Πριν από λίγες μέρες υπήρξε παιδί 4 χρόνων (ναι σωστά ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΧΡΟΝΩΝ) το οποίο η δασκάλα του (δεν της αξίζει ο τίτλος) το είχε βγάλει από την τάξη και το άκουγε να ΣΠΑΡΑΖΕΙ στο κλάμα και ΔΕΝ το βοήθησε!

Πώς περιμένουμε να προχωρήσουμε πώς τολμάμε να ισχυριζόμαστε ότι προοδεύουμε? Αυτό το παιδί, το κάθε ΠΑΙΔΙ είναι ο μόνος λόγος που αξίζει να προσπαθείς και να προσφέρεις! Αν δεν μπορείς, αν δεν είσαι άξιος τουλάχιστον μην καταστρέφεις ότι πιο αγνό υπάρχει! Για το πώς θεωρήθηκε ικανή η συγκεκριμένη να γίνει δασκάλα επίσης πρέπει να προβληματίσει! Τελείωσε τη σχολή της έδωσε εξετάσεις και κρίθηκε ικανή να είναι δασκάλα? Με τι κριτήριο? Θα υπάρξουν συνέπειες για την συμπεριφορά της ή μόνο η ψυχή ενός παιδιού τραυματίστηκε? Γιατί κανείς δεν ασχολήθηκε να κάνει post γι αυτή την κακοποίηση? Τι θα μπορέσουμε να κάνουμε γι αυτό το παιδί και για κάθε άλλο που πονά με κάθε έννοια του μπορεί να έχει αυτή η λέξη;

Το κείμενο είναι της Γ. Α.

Μην γυρνάς την πλάτη στην μάθηση

Πολλές φορές οι σημαντικές στιγμές της ζωής συμβαίνουν όταν δεν δίνουμε σημασία ή όταν έχουμε την προσοχή μας σε κάτι διαφορετικό…

Δεν είναι λίγες οι φορές που τα πιο σημαντικά μαθήματα τα παίρνουμε από πηγές και ανθρώπους που δεν το περιμέναμε…

Το σημαντικό είναι να μην ξεχνάμε να δίνουμε ευκαιρίες σε στιγμές και ανθρώπους. Ακόμα και οι πιο μικροί και αδύναμοι μπορούν να μας δώσουν έστω και από μια στιγμιαία εικόνα, τα μεγαλύτερα μαθήματα ανθρωπιάς.

Ας μην σταματήσουμε να δίνουμε σημασία γύρω μας. Σίγουρα θα είμαστε κερδισμένοι αν μάθουμε να δίνουμε χώρο, χρόνο και σημασία στους γύρω μας. Είναι σίγουρα σημαντικό να έχουμε αγαθά αλλά ας μην παραλείπουμε τι θα μας κάνει πραγματικά να αξίζουμε να λεγόμαστε ΆΝΘΡΩΠΟΙ. Ας προσπαθήσουμε να προσφέρουμε όσο μπορεί ο καθένας. Θα είμαστε σίγουρα όλοι κερδισμένοι!

Ένα κείμενο από την Γ. Α. μια φίλη του Θαύματος

Τα παιδιά δεν μπορούν να μιλήσουν

Πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους εμάς τους ενήλικες, όταν ένα παιδί δέχεται κακοποίηση, πάντα νομίζει ότι αυτό φταίει, έχει ένοχες, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να μιλήσει. Αυτό όπως καταλαβαίνεται είναι ότι χειρότερο, δηλαδή η πεποίθηση ότι έφταιξα και πρέπει να τιμωρηθώ με ένα τέτοιο απαξιωτικό τρόπο. Επίσης, αυτή η νοοτροπία σμιλεύει και διαμορφώνει μια προσωπικότητα με τεράστια ψυχολογικά προβλήματα, με χαμηλή αυτοεκτίμηση και φυσικά εθισμένη στην ΒΙΑ. Μια βία που θα το συντροφεύει σε όλη του την ζωή και με πολύ αυξημένες πιθανότητες να εκφράζεται ακριβώς με τον ίδιο τρόπο.

Εμείς λοιπόν ως ώριμοι ενήλικες, πέρα απο το αίσθημα της δικαιοσύνης οφείλουμε να μην κωφεύουμε, να μην εθελοτυφλούμε. Ακριβώς αυτή η στάση δίνει το ελεύθερο σε όλους αυτούς που ασκούν βια, να συνεχίσουν και ένεκα του αισθήματος του φόβου μας και της ηρεμίας, κοινός του ωχαδερφισμου, να θεωρούν ότι αυτό είναι το σωστό και να έχουν επιβάλει μια λογική βίας έναντι του αδύναμου. Ξέρετε η θεωρία που θέλει την κοινωνία μας ως μια ζούγκλα είναι τελείως εσφαλμένη. Στην ουσία αυτό έχει καλλιεργηθεί από την πλειοψηφία ανθρώπων που δεν έχουν την ικανότητα να διαχειριστούν τα αρχέγονα ένστικτα τους αλλά και απλές καθημερινές καταστάσεις που πρέπει να αντεπεξέλθουν ως ισότιμα μελή ενός συνόλου ανθρώπων.

Για αυτό την επόμενη φορά, που θα καταλάβουμε μια μορφή βίας σε ένα παιδί, ας ΔΡΑΣΟΥΜΕ και όχι μόνο να αντιδράσουμε. Η κακοποίηση προς την πιο αδύναμη οντότητα της κοινωνίας μας, το παιδί, ΔΕΝ πρέπει να μείνει και να θεμελιωθεί ως μια κανονικότητα.

Τα Δικαιώματα του Παιδιού

Στις 20 Νοεμβρίου 1989 η γενική συνέλευση του ΟΗΕ συνέταξε και έθεσε σε όλα τα κράτη μέλη, την σύμβαση για τα Δικαιώματα του παιδιού. Το εν λόγω κείμενο αποτελεί την επίσημη καταγραφή που πρέπει να ακολουθείται. Καθορίζοντας ένα σύνολο δικαιωμάτων  τα οποία οφείλουν να απολαμβάνουν τα παιδιά οπουδήποτε, χωρίς καμία απολύτως διάκριση και υποχρεώνει τα κράτη που υπογράφουν να νομοθετήσουν. Έτσι ώστε να διασφαλίσουν την ακλόνητη και εύρυθμη λειτουργία του. Η Ελλάδα υπέγραψε την εν λόγω σύμβαση στις 2 Δεκεμβρίου 1992, με τον νόμο 2101.

Όμως ποια είναι αυτά τα δικαιώματα; Παρακάτω ακολουθούν και τα 54 άρθρα που διέπουν την σύμβαση. Στο τέλος, υπάρχει σε pdf αρχείο, το αρχικό κείμενο της συνέλευσης, μεταφρασμένο στα Ελληνικά.

Άρθρο1: Οποιοσδήποτε κάτω των δεκαοκτώ ετών έχει τα παρακάτω δικαιώματα.

Άρθρο2: Όλα τα παιδιά στον κόσμο έχουν αυτά τα δικαιώματα, ανεξάρτητα από το ποια είναι, που ζουν, τι κάνουν οι γονείς τους, τι γλώσσα μιλάνε, ποια είναι η θρησκεία τους, αν είναι λευκά ή έγχρωμα, αν είναι αγόρια ή κορίτσια, ποιες είναι οι παραδόσεις τους, αν έχουν κάποια αναπηρία, αν είναι πλούσια ή φτωχά.

Άρθρο3: Όταν οι μεγάλοι παίρνουν αποφάσεις που αφορούν τα παιδιά, πρέπει να υπολογίζουν πριν από όλα το συμφέρον των παιδιών. Η Πολιτεία πρέπει να προστατεύει και να φροντίζει τα παιδιά, αν οι γονείς τους δεν μπορούν να το κάνουν.

Άρθρο 4: Το κράτος πρέπει να λαμβάνει όλα τα κατάλληλα μέτρα ώστε να προστατεύονται και να εφαρμόζονται τα δικαιώματα του παιδιού.

Άρθρο 5: Η οικογένεια ενός παιδιού έχει την ευθύνη να του μάθει να ασκεί τα δικαιώματά του και να το βοηθήσει να αναπτύσσει τις ικανότητές του.

Άρθρο 6: Τα παιδιά έχουν δικαίωμα στη Ζωή.

Άρθρο 7: Κάθε παιδί έχει δικαίωμα να έχει όνομα και ιθαγένεια (να ανήκει σε μία χώρα) και αυτό να αναγνωρίζεται επίσημα από το κράτος.

Άρθρο 8: Τα παιδιά έχουν δικαίωμα σε μία ταυτότητα, σε ένα επίσημο έγγραφο για το ποιος/α είναι.

Άρθρο 9: Κάθε παιδί έχει το δικαίωμα να ζει με τους γονείς του (ή γονέα), εκτός εάν αυτό δεν είναι για το καλό του.

Άρθρο 10: Εάν ένα παιδί ζει σε διαφορετική χώρα απ’ ότι ζουν οι γονείς του, έχει το δικαίωμα να είναι στο ίδιο μέρος με τους γονείς του.

Άρθρο 11: Τα παιδιά πρέπει να προστατεύονται από κάθε παράνομη απομάκρυνσή τους από τη χώρα στην οποία ζουν.

Άρθρο12: Κάθε παιδί έχει δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα την άποψη του και οι μεγάλοι να την ακούν.

Άρθρο 13: Τα παιδιά έχουν δικαίωμα να αναζητούν, να μαθαίνουν και να μεταδίδουν πληροφορίες και ιδέες, μέσα από τον γραπτό ή προφορικό λόγο, την τέχνη ή άλλους τρόπους, αρκεί να σέβονται τα δικαιώματα των άλλων.

Άρθρο 14: Τα παιδιά έχουν το δικαίωμα να σκέφτονται ελεύθερα και να πιστεύουν σε θρησκεία.

Άρθρο 15: Τα παιδιά έχουν δικαίωμα να συναντιούνται, να συνεργάζονται και να συμμετέχουν σε συγκεντρώσεις, αρκεί να μην παραβιάζουν τα δικαιώματα των άλλων.

Άρθρο 16: Τα παιδιά έχουν δικαίωμα στο σεβασμό και στην προστασία της ιδιωτικής τους ζωής.

Άρθρο 17: Τα παιδιά έχουν δικαίωμα να μαθαίνουν τι συμβαίνει γύρω τους από τα μέσα ενημέρωσης (εφημερίδες, ραδιόφωνο, τηλεόραση, ηλεκτρονικά μέσα). Το κράτος πρέπει να ενθαρρύνει τα μέσα ενημέρωσης να διαδίδουν χρήσιμες πληροφορίες και να προστατεύουν τα παιδιά από κάθε πληροφορία που θα μπορούσε να τα βλάψει.

Άρθρο 18: Οι γονείς ή κηδεμόνες ενός παιδιού έχουν τη ευθύνη της ανατροφής και της ομαλής ανάπτυξής του. Το κράτος πρέπει να βοηθάει και να εξασφαλίζει υπηρεσίες φροντίδας για τα παιδιά.

Άρθρο 19: Κάθε παιδί έχει το δικαίωμα να προστατεύεται από κάθε μορφή βίας σωματικής ή ψυχολογικής.

Άρθρο 20: Όταν ένα παιδί δεν μπορεί να ζήσει με την οικογένειά του,έχει το δικαίωμα ειδικής προστασίας και βοήθειας.

Άρθρο 21: Το κράτος πρέπει να παίρνει όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε να εξασφαλίζει φροντίδα και προστασία σε μια υιοθεσία για το συμφέρον του παιδιού.

Άρθρο 22: Κάθε παιδί που είναι πρόσφυγας και έχει φύγει από την πατρίδα του επειδή εκεί κινδύνευε, έχει δικαίωμα ειδικής προστασίας και όλα τα δικαιώματα που έχουν και τα άλλα παιδιά.

Άρθρο 23: Κάθε παιδί με αναπηρία έχει δικαίωμα να ζει με αξιοπρέπειά και να έχει ειδική εκπαίδευση και φροντίδα, ώστε να έχει μια ολοκληρωμένη ζωή.

Άρθρο 24: Κάθε παιδί έχει δικαίωμα στην φροντίδα της υγείας του και όταν αρρωσταίνει να χρησιμοποιεί τις απαραίτητες ιατρικές υπηρεσίες για τη θεραπεία του.

Άρθρο 25: Κάθε παιδί που ζει σε κάποιο ίδρυμα ή μια ανάδοχη οικογένεια, το κράτος πρέπει να παρακολουθεί και να ελέγχει τακτικώς αν το φροντίζουν σωστά και αν έχει όλα τα δικαιώματά του.

Άρθρο 26: Κάθε παιδί που είναι φτωχό δικαιούται φροντίδα από το κράτος.

Άρθρο 27: Κάθε παιδί έχει δικαίωμα σε φαγητό, ρούχα, ένα ασφαλές μέρος να ζήσει και να ικανοποιούνται οι βασικές του ανάγκες. Αν οι γονείς του δεν μπορούν να του τα προσφέρουν, το κράτος πρέπει να το βοηθάει.

Άρθρο 28: Κάθε παιδί έχει δικαίωμα να πηγαίνει στο σχολείο και να έχει ίσες ευκαιρίες σε αυτό.

Άρθρο 29: Η εκπαίδευση πρέπει να βοηθάει τα παιδιά να αναπτύσσουν τις ικανότητες και την προσωπικότητά τους και να μαθαίνουν να σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα, τους διαφορετικούς πολιτισμούς και το φυσικό περιβάλλον.

Άρθρο 30: Κάθε παιδί έχει το δικαίωμα να τηρεί τις παραδόσεις του, τη γλώσσα του και τη θρησκεία του.

Άρθρο31: Κάθε παιδί έχει δικαίωμα στην ξεκούραση και στο παιχνίδι.

Άρθρο 32: Κάθε παιδί έχει δικαίωμα προστασίας από εργασία που το βλάπτει στην υγεία και την εκπαίδευση του. Το κράτος ρυθμίζει τις συνθήκες εργασίας.

Άρθρο 33: Κάθε παιδί έχει δικαίωμα προστασίας από την παράνομη χρήση ναρκωτικών ουσιών, αλλά και από εμπόριο ναρκωτικών.

Άρθρο 34: Κάθε παιδί έχει δικαίωμα προστασίας από σεξουαλική κακοποίηση και εκμετάλλευση.

Άρθρο 35: Απαγορεύεται η απαγωγή και η πώληση παιδιών.

Άρθρο 36: Κάθε παιδί έχει δικαίωμα προστασίας από οποιαδήποτε μορφή εκμετάλλευσης.

Άρθρο 37: Απαγορεύεται η σκληρή ή επιβλαβή για το παιδί τιμωρία.

Άρθρο 38: Σε περίπτωση πολέμου, τα παιδιά έχουν δικαίωμα προστασίας. Απαγορεύεται να συμμετέχουν σε εχθροπραξίες παιδιά κάτω των 15 ετών.

Άρθρο 39: Το κράτος πρέπει να φροντίζει τα παιδιά που είναι θύματα παραμέλησης, κακομεταχείρισης, εκμετάλλευσης ή πολέμων για να ξεπερνούν τα τραύματά τους.

Άρθρο 40: Κάθε παιδί σε περίπτωση παρανομίας, έχει δικαίωμα σε νομική υποστήριξη και δίκαιη αντιμετώπιση από το δικαστικό σύστημα που σέβεται τα δικαιώματά σου.

Άρθρο 41: Εάν οι νόμοι της χώρας παρέχουν καλύτερη προστασία στα δικαιώματά του παιδιού από ότι τα άρθρα αυτής της Σύμβασης, τότε αυτοί οι νόμοι πρέπει να εφαρμόζονται.

Άρθρο 42: Το κράτος έχει υποχρέωση να κάνει γνωστό στους μεγάλους και στα παιδιά τις αρχές και το περιεχόμενο αυτής της Σύμβασης.

Άρθρο 43 – 54: Μια ειδική Επιτροπή στον ΟΗΕ παρακολουθεί την εφαρμογή της Σύμβασης σε όλα τα κράτη που την έχουν υπογράψει.
Οι κυβερνήσεις οφείλουν να στέλνουν εκθέσεις κάθε πέντε χρόνια και η Επιτροπή,αφού τις εξετάσει, τους στέλνει παρατηρήσεις και προτάσεις της.

ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ-ΤΟΥ-ΠΑΙΔΙΟΥ

Ασυνόδευτες ζωές

Σήμερα στο θαύμα ήρθαν τέσσερα παιδιά. Τα τρία από αυτά είναι από την Γουινέα και το άλλο από το Ιράν. Όταν μου είπαν από πού είναι, χάρηκα τόσο πολύ, μα τόσο πολύ. Τους εξήγησα ότι είμαστε πατριώτες, τους είπα ότι η μητέρα μου είναι από την Γουινέα, το Κόνακρι, την πρωτεύουσα. Τους είπα ότι είναι Σου Σου η φυλή της Γουινέας. Γενικά είπαμε για τα Αφρικάνικα μας και νιώσαμε όλοι καλύτερα. Μίλησα και με το παιδί από το Ιράν, αυτό μου είπε ότι έχασε τους γονείς του. Χαμογελούσε αλλά έβλεπες το πόνο μέσα του.

Όλα αυτά τα παιδιά έχουν βαθιά μέσα τους ένα ΠΟΝΟ. Αυτός ο πόνος ΔΕΝ φεύγει, τους διαμορφώνει, είτε θετικά είτε αρνητικά. Συνήθως γίνεται το δεύτερο. Για εμένα όμως είναι ακόμα παιδιά. Παιδιά σαν τα δικά μας. Το φαντάζεστε;  Κάντε το λίγο εικόνα. Τα δικά μας παιδιά να βρεθούν ξαφνικά ΜΟΝΑ τους στην Αμερική, στην Αυστραλία. Να έχουν φύγει χωρίς εμάς τους γονείς ή να τους έχουν χάσει στην διαδρομή και να προσπαθούν να επιβιώσουν. Να μαζέψουν τα κομμάτια τους και να συνεχίσουν, γιατί η ζωή έτσι θέλησε να τους γράψει το δρόμο. Να είναι τα λεγόμενα… ΑΣΥΝΟΔΕΥΤΑ ΠΑΙΔΙΑ.

Συζήτησα με όλα τα παιδιά, μου είπαν για τα όνειρά τους, για το Θαύμα. Χάρηκαν που ήρθαν, όπως και εμείς χαρήκαμε.

Όταν έφυγαν τους είπα να προσέχουν. Έφυγαν με χαμόγελο, όπως και εγώ είχα ένα έκδηλο στωικό χαμόγελο στο πρόσωπο μου. ΑΛΛΑ μέσα μου ένοιωσα  λίγο από την ζωή τους, από αυτά που πέρασαν και από αυτά που θα ζήσουν. Έτσι όπως έφευγαν, παρακάλεσα το Θεό να τους έχει ΚΑΛΑ.

Φίλοι μου ακούω πολλούς από εμάς να είμαστε σκληροί απέναντι τους, αλλά η πραγματικότητα τους είναι πολλή πιο σκληρή και μακάρι ΠΟΤΕ να ΜΗΝ την ζήσουμε. ΠΟΤΕ τα παιδιά μας να ΜΗΝ αναγκαστούν να φύγουν χωρίς εμάς, μακριά από εμάς.

Αυτά τα παιδιά, πιστέψτε με, είναι ευλογία για εμάς. Γιατί ΑΝ ασχοληθούμε, έστω και λίγο αλλά σοβαρά, αύριο μεθαύριο ίσως έχουμε άλλον ένα Αντετοκουμπο. Άλλο ένα παιδί που θα σπουδάζει για να γίνει γιατρός και να κάνει το αγροτικό του σε ένα απομακρυσμένο νησί. Άλλο ένα παιδί  που θα σκουπίζει τους δρόμους της γειτονίας μας και θα βγάζει το ψωμί του ΤΙΜΙΑ. Άλλο ένα παιδί που θα σηκώνει την ελληνική σημαία και θα μας κάνει όλους υπερήφανους. ΑΝ θέλουμε να αλλάξει κάτι στην ζωή μας…. Ας αλλάξουμε τις ζωές των παιδιών. ΟΛΑ τα παιδιά είναι δικά μας παιδιά. Και θα δείτε μέσα λίγα χρόνια, πόσο θα έχει αλλάξει.

Κωνσταντίνος Παντελίδης Camara
(Camara είναι το επίθετο της γιαγιάς μου από την Γουινέα)

Όταν ένα παιδί…

Τα παιδιά λιποθυμάνε. Τα παιδιά κακοποιούνται. Τα παιδιά πνίγονται. Τα παιδιά χάνονται. Την ώρα που τα δελτία ειδήσεων. Τα κοινωνικά δίκτυα γεμίζουν από αντιπαραθέσεις πολιτικών, fake news και ζοφερές οικονομικές αναλύσεις. Εκεί έξω, όχι πολύ μακριά από εμάς, δίπλα μας στην από κάτω πόρτα, στην διπλανή πόρτα. Στο πάρκο, στο καταυλισμό και στο δρόμο υπάρχουν ψυχούλες που καθημερινά βιάζονται και όμως πολεμάνε σθεναρά κάνοντας όνειρα, χαμογελώντας, παίζοντας, τραγουδώντας και ζωγραφίζοντας.


Το γνωρίζετε ότι κάθε φορά που ακούμε μια άσχημη είδηση για ένα παιδί, γκρεμίζετε όλο το αφήγημα της ευνοούμενης δημοκρατικής πολιτείας, της κοινωνίας των ευκαιριών και της ισότητας; Όσο και να προσπαθούμε για το μέλλον της ανθρωπότητας μέσα από τα επιτεύγματα μας, δεν θα καταφέρουμε τίποτα, όταν είμαστε και γινόμαστε άδικοι και πασίδηλα αδιάφοροι για το παιδί που πνίγηκε στην θάλασσα, το παιδί που λιποθύμησε, το παιδί που κακοποιήθηκε.


Είναι χρέος όλων μας τα παιδιά να μεγαλώνουν με το καλύτερο δυνατό τρόπο. Αυτός όμως ο τρόπος ΔΕΝ σημαίνει ότι πρέπει να παρέχουμε τα καλύτερα υλικά αγαθά ή να προσπαθούμε να κατασκευάσουμε μια επίπλαστη πραγματικότητα γεμάτη καρδούλες, likes και emoticons. Δυστυχώς για εμάς, αλλά ευτυχώς για τα παιδιά, καταλαβαίνουν αμέσως την αλήθεια και αυτό ακριβώς είναι το λάθος που εμείς οι μεγάλοι υποπίπτουμε. Προσπαθούμε για το καλύτερο και τελικά καταφέρνουμε το χειρότερο. Κάτι σαν απλά εξελικτικά μαθηματικά δηλαδή. Έτσι καταλήγουμε να μεγαλώνουμε δυστυχισμένα παιδιά, ανεπανόρθωτα πληγωμένα και βαθιά στιγματισμένα.


Τα παιδιά όμως ΔΕΝ θέλουν πολλά, ίσα ίσα λίγα και καλά. Θέλουν λίγο χρόνο, λίγη προσοχή, ένα ενδιαφέρον, εμπιστοσύνη, πίστη, στήριξη, θαυμασμό εκεί που χρειάζεται και πολλή αγάπη.


Για αυτό την επόμενη φορά που θα δείτε το παιδί της διπλανής πόρτας, το παιδί της γειτονιάς, το παιδί με το μπαγλαμαδάκι, το παιδί που κινείται παντού με ρόδες, μην το προσπεράσετε και αν σας μιλήσει απαντήστε του με χαρά.

Πανελλήνιες…Αντί για Καλή Επιτυχία

Αύριο ξεκινάνε οι πανελλήνιες. Πέρα από ευχές, λόγια φυλαχτά, καλές επιτυχίες και μεγάλες προσδοκίες, πρίν φύγουν τα παιδιά ΑΓΚΑΛΙΑΣΤΕ ΤΑ ΣΦΙΧΤΑ και ότι και να γίνει ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ Η ΖΩΗ και ΟΛΑ ΚΑΛΑ.

Κακά τα ψέματα οι πανελλήνιες δεν είναι το τέλος του ονείρου ούτε καν η αρχή του. Είναι και αυτό ένα απλό μάθημα της ζωής. Το σημαντικό είναι ο αγώνας, η προσπάθεια και ΝΑΙ η ΑΠΟΤΥΧΙΑ. Σε αντίθεση με όλη την κοινωνία που επιτάσσει ότι το αποτέλεσμα ΠΡΕΠΕΙ να είναι επιτυχημένο. Η αποτυχία είναι αυτή που μας ΔΙΔΑΣΚΕΙ. Οπότε το πιο σημαντικό είναι όχι να επιτύχουμε αλλά να ΜΑΘΟΥΜΕ. Αύριο, και κατά την διάρκεια όλης αυτής της περιόδου, ότι και να γίνει ΚΑΛΩΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ.

Τα παιδιά μας είναι μικρά, περάσανε πολλά, ας μην τα επιβαρύνουμε περισσότερο απ’ όσο χρειάζεται.  Αυτή την περίοδο μας ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΔΙΠΛΑ τους και ΟΧΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ. Για αυτό πέρα από ευχές, λόγια, φυλαχτά και καλές επιτυχίες μια σφιχτή αγκαλιά είναι πολύ πιο σημαντική από όλα τα άλλα.

Αγαπητοί γονείς, που διαβάζετε τώρα αυτό το κείμενο, και μπορεί να το αμφισβητείτε, γιατί το μέλλον ΠΡΕΠΕΙ να προδιαγράφεται με τις καλύτερες περγαμηνές…. ΜΠΟΥΡΔΕΣ. ΜΗΝ ΦΟΡΤΙΖΕΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ με τις δικές σας προσδοκίες, όνειρα, θέλω, ανασφάλειες κλπ κλπ. Είχαμε την ευκαιρία να περάσουμε μια ΚΡΙΣΗ που ΟΛΑ αναθεωρήθηκαν και επαναπροσδιορίστηκαν. Αυτό που έχει σημασία είναι να είμαστε ΚΑΛΑ και να προσπαθούμε, όχι για το καλύτερο, αλλά για το ΚΑΛΟ. Και ξέρουμε εμείς οι μεγάλοι ποιο είναι το ΚΑΛΟ. Αυτό λοιπόν ήταν το μεγαλύτερο ΜΑΘΗΜΑ.


Οι απόκριες είναι για όλα τα παιδιά

Τα παιδιά πρέπει να είναι χαρούμενα και όλοι εμείς οι ενήλικες πρέπει να επιδιώκουμε την ευτυχία τους. Στο ΘΑΥΜΑ πιστεύουμε ότι η καλύτερη μέθοδος διδασκαλίας είναι το να καλλιεργείς, να συμμετέχεις, να πραγματοποιείς τα όνειρα και την φαντασία ενός παιδιού.

Η αποκριά είναι μια  περίοδος όπου η φαντασία μπορεί να πραγματοποιήσει κάθε όνειρο και να μας διδάξει όλους ότι τα παιδιά ανεξαρτήτου προέλευσης, ιδιαιτεροτήτων και χαρακτηριστικών χαίρονται το ίδιο.

Αυτό το ίδιο λοιπόν, αν το σκεφτούμε σοβαρά, μπορεί σε λίγα χρόνια να αλλάξει την κοινωνία μας και να σταματήσουμε να βλέπουμε τους ανθρώπους με ταμπέλες αλλά να βλέπουμε ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.

Αγαπητοί φίλοι, αγαπητοί γονείς ρωτήστε τα παιδιά σας τι θέλουν να ντυθούν, που θέλουν να πάνε, τι θέλουν να κάνουν και ντυθείτε κάντε πράγματα ΜΑΖΙ. Βάλτε μουσική, τραγουδηστέ, χορέψτε, παίξτε, γίνετε Super Ήρωες. Την Δευτέρα βγείτε έξω πετάξτε χαρταετούς ΜΗΝ σας σταματήσει καμία δυσκολία. Οι στιγμές αυτές αξίζουν όσο τίποτα άλλο.

Στο ΘΑΥΜΑ ασχολούμαστε με παιδιά ανεξαρτήτου προέλευσης, ιδιαιτεροτήτων και χαρακτηριστικών. Για εμάς όλα τα παιδιά έχουν χαρίσματα.

Μαθητής τραμπουκίζει καθηγήτρια

Τι τελευταίες ώρες κυκλοφορεί ένα βίντεο όπου δείχνει ένα μαθητή να τραμπουκίζει την καθηγήτρια του. Ένα βίντεο ιδιαίτερα σοκαριστικο καθώς η καθηγήτρια κάθετε απόλυτα ψύχραιμη απέναντι στην οργή, τη βια και τις επιδοκιμασίες όλης της τάξης προς το συμμαθητής τους. Ένα σκηνικό, μια ζούγκλα. Ακούμε και διαβάζουμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης την έκπληξη όλων μας από αυτό το αποτροπιαστικό γεγονός, που να σημειωθεί έγινε πρίν από ένα χρόνο σε ένα ΕΠΑΛ της Θεσσαλονίκης.

Άλλοι λένε για την αγριότητα του παιδιού. Άλλοι μιλάνε για την οικογένεια του, άλλοι για την ανεπάρκεια των καθηγητών και άλλοι αναρωτιόνται προς τι όλη αυτή η οργή. Να ξεκαθαρίσουμε… Οι Καθηγητές δίνουν κυριολεκτικά ΑΓΩΝΑ για αυτά τα παιδιά και πολλές φορές είναι μόνοι τους. Ξέρετε, είναι πολύ δύσκολο το έργο τους, γιατί καλούνται μέσα σε 45′ να χειριστούν 25 παιδιά με άπειρα προβλήματα, χαρακτηριστικά, μαθησιακές ιδιαιτερότητες και να μεταδώσουν γνώση, να παράγουν έργο.


Στο ΘΑΥΜΑ γνωρίζουμε τέτοια παιδιά. Έρχονται τέτοια παιδιά. Παιδιά των ΕΠΑΛ. Παιδιά που ΔΕΝ πηγαίνουν στο σχολείο. Παιδιά με οργή και θυμό. Απόλυτες μηχανές Bullying. Παιδιά καθρέπτης της κοινωνίας. Μιας κοινωνίας άγριας και άδικης που θρέφει τα παιδιά βια. Αυτά τα παιδιά λοιπόν, έχουμε προσέξει, ότι ΑΝ υπάρξει κάποιος να τους ακούσει πραγματικά και να τους δώσει την προσοχή που απαιτείται παύουν να λειτουργούν σαν θηρία. Τα παραδείγματα μας είναι πάμπολλα, σε όλες τις δράσεις μας, στην Ποδοσφαιρική ομάδα, στο Θεατρικό εργαστήρι, στην Μελέτη με ένα καθηγητή. Παιδιά φόβος και τρόμος ακόμα και για τους γονείς τους, και όμως ΑΥΤΑ τα παιδιά, στα εσωτερικά τους κρύβουν υπέροχα χαρακτηριστικά όπου μέσα από την στήριξη μας, με τους εθελοντές, τους ψυχολόγους, τις δράσεις διοχετεύουν όλη την ενέργεια τους ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ.

Βέβαια όλη αυτή η διαδικασία ΔΕΝ είναι εύκολη για εμάς. Προϋποθέτει πολλή δουλειά και κόπο. ΔΕΝ κάνουμε μαγικά. Όμως αξίζει. Γιατί τα παιδιά αυτά καταλαβαίνουν το λάθος τους αναγνωρίζοντας τις δυνατότητες τους.

Ένας λόγος που επιμένουμε να συνεργαζόμαστε με φορείς και πιέζουμε το Δήμο για να μας δοθούν χώροι, όπως είναι οι βιβλιοθήκες, τα σχολεία, τα γήπεδα είναι γιατί έχουμε δει σε πραγματικό χρόνο την μετάλλαξη αυτών των παιδιών. Αυτά τα παιδιά, όλα τα παιδιά είναι οι αυριανοί πολίτες, είναι το μέλλον όλων μας.

Ο Θαυμαϊκός ξεκινάει

Για άλλη μια χρονιά η ομάδα ξεκινάει τις αγωνιστικές της υποχρεώσεις.


Ο Θαυμαϊκόςείναι μια ομάδα από παιδιά της γειτονιάς, όπως θα λέγανε κάποιοι. Αλλά η δική μας γειτονιά είναι μεγαλύτερη. Έρχονται παιδιά απ’ όλο το LA (Λεκανοπέδιο Αττικής), πρόσφατα ήρθε και ένα παιδί από την Θήβα.


Τα παιδιά αγαπάνε την ομάδα. Ο Γιώργος και ο JP, παιχτάκια της ομάδας, την αποκαλούν οικογένεια. Μια οικογένεια αλλιώτικη από τις άλλες. Μια πολυπολιτισμική οικογένεια, με παιδιά από την Ελλάδα, το Μπαγκλαντές, την Βουλγαρία, το Αφγανιστάν, την Αλβανία, την Αίγυπτο, το Ιράν, την Συρία, την Νιγηρία. Μια οικογένεια – ομάδα που χωρά όλα τα παιδιά.


Παιδιά εφήβους, 15 16 17 18, εφηβεία μετεφηβεία δηλαδή. Παιδιά σκληρά αλλά όχι αλητάκια. Σκληρά γιατί έτσι τους αντιμετωπίζει η κοινωνία. Αδικία; Μάλλον ΝΑΙ. Αλλά αυτά τα παιδιά είναι ψυχαρες.


Στις προπονήσεις τα Σάββατα, στα γηπεδά του Ρουφ, πέρα από τις ασκήσεις που κάνουν, ο Φοίβος, ο Βαγγέλης και ο Μάρκος στέκονται δίπλα τους. ΔΕΝ τους συμβουλεύουν, ούτε τους κάνουν μάθημα, είναι ΜΑΖΙ τους και αυτό είναι ότι καλύτερο. Στην ομάδα υπάρχει και η Σακίμπα μια 22 χρονή κοπέλα από το Αφγανιστάν. Ένας υπέροχος άνθρωπος που βοηθάει στις μεταφράσεις και στηρίζει τις ψυχάρες που μας ήρθαν από μακριά και περάσανε πολλά.
Τα παιδιά της ομάδας είναι υπέροχα. Πραγματικά ταλέντα. Δυνατά, τρέχουν πάνω κάτω στο γήπεδο, σουτάρουν, βάζουν Goal χαίρονται, φωνάζουν, κερδίζουν χάνουν και στο τέλος των αγώνων πέφτουν κάτω γίνονται μπουλούκι, ο ένας πάνω στον άλλο. Όλες οι χώρες και οι φυλές γίνονται ΕΝΑ. Μαγική εικόνα, δείγμα πολιτισμού. Αυτά που προσπαθούν να μας παρουσιάσουν τα μεγάλα ποδοσφαιρικά clubs, οι οργανισμοί και τα ιδρύματα το έχουν καταφέρει αυτά τα παιδιά. Παιδιά του Γυμνασίου, των ΕΠΑΛ, παιδιά που ΔΕΝ πηγαίνουν σχολείο ή που έχουν μείνει από απουσίες, καταφέρνουν να ΔΙΔΑΞΟΥΝ την αξία του FAIR PLAY αλλά και ότι όλοι μπορούμε να συνυπάρχουμε ΜΑΖΙ, αρκεί να βρεθούν κάποιοι άνθρωποι που θα μας εμπιστευτούν, θα μας ακούσουν και πάνω απ’ όλα θα μας ΠΙΣΤΕΨΟΥΝ. Αυτό είναι ΘΑΥΜΑΪΚΟΣ


Όποιος θέλει να στηρίξει το έργο του ΘΑΥΜΑΤΟΣ, μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μας. Είτε ως χορηγός, είτε ως απλός άνθρωπο που ξέρει από ποδόσφαιρο και θέλει να ασχοληθεί με παιδιά. Κάθε προσφορά είναι μια πράξη που πραγματοποιεί ένα μικρό ΘΑΥΜΑ.
Τηλ. επικ.: 6944815109info@bethemiracle.gr ή με μήνυμα στην σελίδα μας στο Facebook

BE THE MIRACLE – ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΑΜΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ
Εθνική Τράπεζα
ΑΡ. ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ: 109/003356-12
ΙΒΑΝ: GR7301101090000010900335612

ΘΑΥΜΑΪΚΟΣ… Μια ομάδα παιδιών απ’ όλο το κόσμο

Λίγα λόγια για το θαύμα:

Το Be the MiracleΤο Θαύμα είναι μια Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία όπου στηρίζει καθημερινά οικογένειες και παιδιά. Μέσα απο τις δράσεις μας όπως είναι 1. Η Συμβουλευτική οικογένειας, 2. Το πρόγραμμα ενισχυτικής διδασκαλίας «Μελετάμε ΜΑΖΙ», 3. Η διανομή τροφίμων, 4. Η θεατρική ομάδα, 5. Η εφηβική εφημερίδα και 6. Η ποδοσφαιρική ομάδα «Θαυμαϊκος»

To Be the Miracle ΔΕΝ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙΤΑΙ απο κανένα δημόσιο ή ιδιωτικό φορέα και επιτελεί εθελοντικό έργο χωρίς διακρίσεις και ταμπέλες σε οικογένειες από ευπαθείς κοινωνικές ομάδες.

Μαμά τι είναι η απεργία;

Πρωτομαγιά σήμερα, μια μέρα γεμάτη από συμβολισμούς. Μια ωραία μέρα που μπορούμε να την αφιερώσουμε στα παιδιά μας για δραστηριότητες αλλά και για γνώση. Άλλωστε ο καλύτερος τρόπος μετάδοσης γνώσης γίνεται μέσα από εμπειρίες, από δράσεις και πάνω από όλα από ανθρώπους, και μάλιστα αγαπημένους ανθρώπους, όπως γονείς.

Η πρωτομαγιά λοιπόν είναι απεργία, τα παιδιά δεν το ξέρουν. Όμως είναι μια ωραία ευκαιρία να τους το μάθουμε. Να τους πούμε απλά πράγματα, όχι ιδεολογικοπολιτικές θεωρίες, γιατί είναι ωφέλιμο να γνωρίζουν τους συμβολισμούς και τις έννοιες. Έτσι δομείται η κοινωνική αλλά και προσωπική υπόσταση τους.

Ο συμβολισμός της ημέρας είναι πολύ σημαντικός και όπως ξέρουμε όλοι έχει πλήρως διαστρεβλωθεί στην εποχή μας. Βέβαια ΔΕΝ πρέπει να παραλείψουμε ότι η σημερινή μέρα είναι και εορτή της άνοιξης και για αυτό μαζεύουμε λουλούδια και φτιάχνουμε στεφάνια.

Στα παιδιά μπορούμε να τους πούμε για τους αγώνες των εργατών για αξιοπρεπείς εργασιακές συνθήκες και την καθιέρωση του 8ώρου. Το δικαίωμα των εργαζομένων να εκφράζουν τεκμηριωμένα και οργανωμένα την αντίθεση τους για κάποια μέτρα, νόμους, αποφάσεις που καταστρατηγούν τα εργασιακά κεκτημένα. Επίσης είναι χρήσιμη μια ιστορική αναδρομή για να στοιχειοθετηθεί απτά η γνώση. Ας πούμε ότι ομάδες εργατών, το 1886, (εσείς εδώ μπορείτε να πείτε το περασμένο αιώνα ή προς τα τέλη του 1800), εξεγέρθηκαν σε μια πόλη της Αμερικής (Σικάγο) με βασικό αίτημα «8 ώρες εργασίας 8 ώρες ανάπαυσης 8 ώρες ύπνο». Ειδικά αυτό με τους αριθμούς θα μείνει μέσα τους, και καλό θα είναι να το τονίσετε. Επίσης μπορείτε να αντλήσετε πληροφορίες από internet.

Είναι πολύ χρήσιμο να μιλάμε στα παιδιά μας. Μην περιμένουμε να μάθουν μόνα τους ή από βιβλία ή από το διαδίκτυο ή από το σχολείο, έννοιες, συμβολισμούς, κανόνες που διέπουν την κοινωνία μας.

Οπότε η βόλτα στην φύση, η συγκομιδή λουλουδιών, η ποδηλατάδα, το παγωτό στην παραλία μπορεί να συνοδευτούν με την γνωριμία του δικαιώματος της απεργίας.

Κυκλοφόρησε η εφημερίδα μας

Η εφημερίδα μας κυκλοφόρησε. Οι μικροί μας συντάκτες για άλλη μια φορά ξεχύθηκαν στο διαδίκτυο, στους δρόμους βρήκαν θέματα, ανθρώπους και κατέγραψαν όλα όσα μάθανε.

Το φύλλο του Απριλίου είναι εορταστικό αλλά δεν περιορίζεται μόνο στο κλίμα των ημερών. Μας γνωρίζει την χώρα που έχει στάση μετρό «Ελλάδα», πλατεία «Αθήνα» & 600 δρόμους με ελληνικά ονόματα. Μας παρουσιάζει το πρώτο αυτοκίνητο στην Ελλάδα με το άδοξο… τέλος. Μας παροτρύνει να μετακομίσουμε στην Σικελία όπου προσφέρονται σπίτια με κόστος 1€ και για το τέλος μαθαίνουμε για δυο σύμβολα της ανοιξιάτικης φύσης την παπαρούνα και την πασχαλιά.

Για όποιον θέλει να την αποκτήσει, μπορεί να μας στείλει ένα mail στο info@bethemiracle.gr ή στο inbox της σελίδας μας στο facebook να την αποκτήσει με κόστος 1€.

Οι μικροί μας συντάκτες είναι η Ίριδα, η Μαρία, η Φωτεινή, η Jasmine, η Σταυρούλα, η Κλεοπάτρα και η Άρτεμης…. ΑΞΙΖΕΙ να τους διαβάσετε…

Lego ήρωες με αμαξίδια

Εάν θέλουμε μια κοινωνία ισότητας, μια κοινωνία χωρίς διακρίσεις, στίγματα και ταμπέλες ξεκινάμε με πράξεις ουσίας. Ξεκινάμε από τα παιδιά, διαμορφώνοντας την παιδεία που θα θεμελιωθεί η αξίας της ισότητας.

Η γνωστή εταιρεία παιχνιδιών LEGO προχώρησε σε μια αντίστοιχη πράξη. Δημιούργησε φιγούρες σε αναπηρικό αμαξίδιο. Η φιγούρα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Toy Fair 2016 της Νυρεμβέργης στη Γερμανία.

Ο κ. Emma Owen, εκπρόσωπος της εταιρίας είχε δηλώσει «Θέλουμε να επιβεβαιώσουμε ότι θα υπάρχει μια φιγούρα με αναπηρικό αμαξίδιο στη νέα Lego City, η οποία θα είναι διαθέσιμη από τον Ιούνιο αυτής της χρονιάς»

Πρέπει να καταστεί βαθιά στην συνείδηση του κόσμου ότι τα παιδιά με αναπηρία ΔΕΝ χρήζουν λύπησης. ΔΕΝ χρήζουν ελεημοσύνης. ΔΕΝ χρήζουν ιδιαίτερης μεταχείρισης με βάση τα κινητικά τους γνωρίσματα. Όλες αυτές οι αντιδράσεις κάνουν κακό στην ψυχολογία τους, στο μέλλον τους και πολλές φορές διαμορφώνουν απάδουσες συμπεριφορές. Τα παιδιά, όπως και αν είναι, ότι και αν είναι, από όπου και αν είναι θέλουν ΣΕΒΑΣΜΟ και ΑΓΑΠΗ στην ΠΡΑΞΗ… όχι στα λόγια, τα post στα social media, στους εράνους και στις μεγάλες εορτές.

Για αυτό την επόμενη φορά που θα δείτε ένα παιδί σε αναπηρικό αμαξίδιο ΜΗΝ το λυπηθείτε, ΜΗΝ το κοιτάξετε με οίκτο. Δείτε το όπως όλα τα παιδιά. ΔΕΝ ξέρετε πόσο καλό θα του κάνετε και αν θέλετε να το «προχωρήσετε» λίγο πιο πολύ μιλήστε του, ρωτήστε για τα όνειρα του, για το τι του αρέσει να κάνει, τι θέλει να γίνει όταν μεγαλώσει, τι ομάδα είναι. Απλές, κανονικές ερωτήσεις.

Αν αγαπάμε όλα τα παιδιά. Αγαπάμε το κάθε ένα παιδί.

Η νεραϊδό-αμαζόνα Μυρτιά

Η Μυρτώ ήταν ένα παιδί. Ένα παιδί που έγινε ηρωίδα. Ένα παιδί που παλεύει για να ζήσει. Το καλοκαίρι του 2012 στην Πάρο, έπεσε θύμα μιας βάναυσης κακοποίησης. Οι τραυματισμοί που υπέστη το κορίτσι, της προκάλεσαν μόνιμη αναπηρία. Η Μυρτώ όμως δεν το έβαλε κάτω και καθημερινά αγωνίζεται, παλεύει μα πάνω από όλα ΖΕΙ.


Πολλοί λένε ότι η ζωή είναι ένα θαύμα. Κάποιοι από εμάς ΔΕΝ το εκτιμάνε αυτό, άλλοι δυστυχούμε για το τίποτα. Βλέποντας παραδείγματα, όπως της μικρής Μυρτώς, καταλαβαίνουμε ότι η ζωή είναι ότι πιο σημαντικό μας έχει δοθεί. Για αυτό και πρέπει να αισθανόμαστε και να πράττουμε αναλόγως.

Η εθελόντρια μας, συγγραφέας Εύα Πετροπούλου Λιανού, αναλογιζόμενη την σπουδαιότητα του αγώνα που δίνει αυτό το κορίτσι, θέλησε να γράψει μια ιστορία που θα αποτυπώνει την Μυρτώ ως μια Super ηρωίδα. Αυτό που είναι δηλαδή, και μέσα από τα χρώμα και τις ζωγραφιές της επίσης πολύ επιτυχημένης εικονογράφου Βιβής Μαρκάτου, όπου η δουλειά που έχει κάνει στο βιβλίο είναι μοναδική. Η Μυρτώ σχηματίζεται στα ματιά μας, και μας παρουσιάζει τις αξίες που πρέπει να έχουμε όλοι μας.

Η κυρία Πετροπούλου Λιανού γράφει…
«Εμπνευσμένη από την γνωριμία μου με τη Μυρτώ, θέλησα να γράψω μια ιστορία για ένα δυνατό και χαμογελαστό παιδί που του αρέσει να ακούει παραμύθια… του αρέσει να τρώει σοκολάτες. Η Αμαζόνα Μυρτιά δεν τα παρατάει εύκολα στο βιβλίο μας, όπως και η Μυρτώ μας, αντιμετωπίζει την ζωή με επιμονή και πίστη. Ευελπιστώ ότι η Μυρτώ θα γίνει το σύμβολο όλων μας εμπνέει καθημερινά με την δύναμη ψυχής της για να συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε έναν ειρηνικό και αλληλέγγυο κόσμο»

Το βιβλίο βασίστηκε σε μια ιδέα του προέδρου Γ.Σ. Ακρίτας Πέτρου Παπαδόπουλου και παρουσιάστηκε στα εκπαιδευτήρια Μπουγά στην Καλαμάτα. Στα πλαίσια των διήμερων εκδηλώσεων για την Μυρτώ, οργανωθήκαν αθλητικές δραστηριότητες, όπως η κλειστή κωπηλατοδρομία και σκυταλοδρομία.

Για όποιον θέλει να διαβάσει αυτό το μοναδικό βιβλίο, μπορεί να το προμηθευτεί με κόστος 10 € μέσω του inbox της συγγραφέα, εδώ.

Τα έσοδα πηγαίνουν εξ ολοκλήρου στη συνέχιση της θεραπείας αποκατάστασης της Μυρτώς και θα καλύψουν το ταξίδι της στη Ρωσία σε εξειδικευμένο κέντρο Αποκατάστασης.

Οπότε, δεν αγοράζουμε μόνο ένα βιβλίο, συμμετέχουμε από κοινού στο αγώνα της νεραϊδό-αμαζόνας Μυρτιάς.

Υπέροχοι Άνθρωποι

Καθημερινά αυτοί οι άνθρωποι δίνουν το απάνθισμα της ψυχής τους για τα παιδιά. Τα Ενθαρρύνουν, τα συμβουλεύουν, τα αγκαλιάζουν. Αγωνιούν, νοιάζονται, αφουγκράζονται, ενστερνίζονται. Επιστήμονες κάθε ειδικότητας, μα πάνω από όλα Άνθρωποι, διαβάζουν παιδιά από ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, διδάσκουν ΑΞΙΕΣ, δίνουν ΑΓΑΠΗ και κάνουν ΘΑΥΜΑΤΑ στο 2ο ΓΕΛ Αθηνών, στα πλαίσια του προγράμματος των Ανοιχτών Σχολείων, στην δράση του Be the Miracle «Μελέτη στην γειτονιά μου».


Τέτοιοι άνθρωποι δεν υπάρχουν πολλοί στην κοινωνία. Σκεφτείτε το λίγο… Ποιος θα αφιέρωνε χρόνο, κόπο για παιδιά που ΔΕΝ γνωρίζει; Και όμως αυτοί οι υπέροχοι άνθρωποι αφιερώνονται για αυτά τα παιδιά.
Τα παιδιά έρχονται με χαμόγελα και φεύγουν γεμάτα αυτοπεποίθηση για τα μαθήματα της επόμενης μέρας. Το φαντάζεστε; Όλα αυτά ΔΩΡΕΑΝ χωρίς καμία οικονομική στήριξη, ανιδιοτελώς για ένα στόχο, ένα όραμα «Το κάθε παιδί είναι ένα Θαύμα και αξίζει να κάνουμε τα πάντα»

Ο Αποστόλης, μαθηματικός, είπε κάποια στιγμή… Θέλω να μάθω στα παιδιά να σκέφτονται. Αυτό είναι γνώση, έτσι θα μάθουν μαθηματικά.


Η Χαρά, μαθηματικός, είπε… Εδώ μαζί, δεν θα αφήσω κανένα παιδί. Και με ένα μεγάλο χαμόγελο υποδέχεται τα παιδιά… κάποια άλλη στιγμή, αυθόρμητα και με απόλυτη σιγουριά είπε… Ναι ρε, θα τα πάνε καλά τα παιδιά μας. Δεν υπάρχει περίπτωση… Αυτή η βεβαιότητα πόσο ωφέλιμη είναι για αυτές τις ηλικίες.


Η Ιωάννα όταν πρωτοήρθε είπε…. Εγώ θέλω να στηρίξω τα παιδιά και ότι χρειαστούν εδώ είμαι.


Η Μαίρη καθηγήτρια Αγγλικών κάνει το μάθημα διαφορετικά και τα παιδιά μαθαίνουν Αγγλικά.


Η Βαλεντίνα μας τους βάζει ασκήσεις και μένει παραπάνω στην τάξη.


Η Έφη τα παιδιά τα λέει αστέρια και σε κάθε διαγώνισμα τους, κάθεται για να λύσει όλες τις απορίες τους και δεν φεύγει αν δεν σιγουρευτεί ότι τα παιδιά είναι έτοιμα.


Ο Μάριος αγωνίζεται όχι μόνο για τα παιδιά αλλά γενικά για το θαύμα και τρέχει ψάχνει εθελοντές.


Η Λυδία μας κάνει διαδραστικά το μάθημα και τα παιδιά μαθαίνουν εύκολα. Αγαπούν τις ώρες που είναι μαζί της.


Η Ζωή, η άλλη Αγγλικού μας, τους μαθαίνει από την αρχή Αγγλικά. Πιστεύει στα παιδιά και αυτά πιστεύουν στους εαυτούς τους.


Η Κυριακή τους μαθαίνει να γράφουν τις σκέψεις τους όμορφα. Ψάχνει, μελετά, βρίσκει θέματα, βουτάει στο μυαλό τους και τους διευρύνει τους ορίζοντες. Αν την ρωτήσει κάποιος για τα θαύματα που κάνει, χαμογελάει και απλά λέει… Εγώ ΔΕΝ κάνω τίποτα… και όμως κάνει πάρα πολλά.


Η Ειρήνη είναι η miss Χημεία πάντα χαμογελάει. Τα δύσκολα τα κάνει εύκολα και τα παιδιά την αγαπάνε. Η Χημεία έχει γίνει το αγαπημένο τους μάθημα και πάντα είναι πρόθυμη να βοηθήσει.


Ο Κυριάκος πρώην στέλεχος εταιρείας και με διδακτορικό είπε… Εμένα ΔΕΝ με νοιάζουν οι καριέρες σε εταιρείες. Εγώ θέλω να διδάσκω σε παιδιά… και από τότε κάνει ΜΟΝΟ ΘΑΥΜΑΤΑ.


Η Σεμέλη και η Έφη μας ως ψυχολόγοι είναι πάντα δίπλα τους, μπαίνουν στην ψυχή τους και τα στηρίζουν. Έχουμε όμως και άλλους εθελοντές και άλλους Υπέροχους Ανθρώπους που κάνουν ΘΑΥΜΑΤΑ.

Ένα παιδί στη πλ. Βικτωρίας

Τα παιδιά του κέντρου της Αθήνας μεγαλώνουν σε δύσκολες γειτονιές. Καθημερινά βιώνουν σκληρές καταστάσεις, από τις οικογένειες που έχουν εξαθλιωθεί λόγο της οικονομικής κατάστασης, από τα σχολεία που από κοιτίδες γνώσεις, έχουν μετατραπεί σε αρένες ανταγωνισμού και Bullying. Στους δρόμους έξω, βλέπουν διακινητές ναρκωτικών να πουλάνε απροκάλυπτα και ανερυθρίαστα το θάνατο στους πελάτες τους. Χρήστες ουσιών που παλεύουν να ξεφύγουν από το ζόφο της ζωής τους, να περιφέρονται ως φαντάσματα. Όλα αυτά διαμορφώνουν τις ψυχές τους και διαστρεβλώνουν την συνείδηση τους. Παιδιά, άχραντης ψυχής που ονειρεύονται ένα κόσμο όμορφο.


Το περασμένο Σάββατο στο μάθημα του θεάτρου, ο μικρός Ραφαέλο ήρθε στεναχωρημένος στο σχολείο. Όταν τον ρωτήσαμε την αιτία, η απάντηση του μας εξέπληξε «Κύριε στην πλατεία Βικτωρίας ήταν μια κοπέλα που την έβλεπα πολλές φορές να παραπατάει. Έπαιρνε ναρκωτικά κύριε. Αυτό ΔΕΝ είναι καλό. Μια φορά ένας (κάποιος) την χτύπησε άσχημα. ήθελα να την σώσω, αλλά δεν μπορούσα. Τις τελευταίες μέρες ΔΕΝ την βλέπω, πήγα και ρώτησα το περιπτερά και μου είπε ότι πέθανε. Στεναχωρήθηκα, γιατί να γίνονται όλα αυτά στο κόσμο; Υπάρχουν και άλλοι Άνθρωποι σαν την κοπέλα. Δεν είναι καλό αυτό. Εγώ θα κοιτάξω να βρω αυτόν που την χτύπησε»


Ο μικρός Ραφαέλο είναι ένα παιδί της 1ης Γυμνασίου, είναι ντροπαλός, παλεύει να βρει την θέση του στην κοινωνία και να κάνει τα όνειρα του πραγματικότητα. Κατάγεται από την Αλβανία και η οικογένεια του δεν είναι πλούσια αλλά είναι βαθύτατα αξιοπρεπής. Έρχεται καθημερινά στο θαύμα και διαβάζει με την βοήθεια ενός καθηγητή και τα Σάββατα συμμετέχει στην θεατρική ομάδα, θέλει να μάθει μουσική και τον διακρίνει μια απίστευτη λεβεντιά. Είναι ένα υπέροχο παιδί και αφού σκέφτεται έτσι το μέλλον του είναι λαμπρό και γεμάτο ΘΑΥΜΑΤΑ.

Βόλτες πολιτισμού – Αυτοκράτωρ Αδριανός

Τα παιδιά της θεατρικής ομάδας είχαν την χαρά να επισκεφτούν το θέατρο Αλκμήνη και να παρακολουθήσουν μια πάρα πολύ αξιόλογη και επιμορφωτική παράσταση, τον Αυτοκράτωρ Αδριανό. Ένα Μονόπρακτο που κράτησε τα παιδιά μας καθηλωμένα.

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό για την θεατρική τους παιδεία, τα παιδιά να επισκέπτονται χώρους πολιτισμού και να συνδιαλέγονται με ανθρώπους της τέχνης. Κάτω από αυτό το πρίσμα, μετά το τέλος της παράστασης ακολούθησε μια εποικοδομητική συζήτηση με τους συντελεστές της. Ο κ. Λιακόπουλος και η κ. Κουκιδου υποδέχτηκαν τα παιδιά με ένα θερμό χαμόγελο και απαντήσανε σε όλες τις ερωτήσεις τους. Το φουαγιέ του θεάτρου, μετατράπηκε σε να χώρο που τα παιδιά ένιωσαν όμορφα και οικεία.

Αυτό που μας έκανε εντύπωση ήταν ότι ο κ. Λιακόπουλος και η κ. Κουκίδου δήλωσαν ότι «Είμαστε εδώ για τα παιδιά του Θαύματος». Τελικά δεν είναι τυχαίο που η παράσταση πηγαίνει τόσο καλά. Όταν κάνει κάποιος κάτι με αγάπη, όχι μόνο για το αντικείμενο που ασχολείται αλλά πρωτίστως για τον Άνθρωπο, τότε η επιτυχία είναι δεδομένη. Βέβαια όλο αυτό πραγματοποιείται όταν υπάρχουν και Άνθρωποι που στηρίζουν τέτοιες προσπάθειες, όπως η διεύθυνση του θεάτρου Αλκμήνη.

Τώρα όσο αναφορά για το έργο Αυτοκράτωρ Ανδριανός, ο κ. Λιακόπουλος ενσαρκώνει με απόλυτη μαεστρία την ζωή του εν λόγω ιστορικού προσώπου. Σκληρός και ταυτόχρονα Ανθρώπινος. Πολεμιστής και στρατηγός. Πολεμοχαρής αλλά και βαθύτατα ειρηνιστής. Όλα αυτά μέσα σε 70’ δια μέσου ενός ταλαντούχου ηθοποιού που τολμά να γράψει, να σκηνοθετήσει και να παρουσιάσει μόνος του την ζωή του γνωστού αυτοκράτορα. Στην ουσία μας ταξιδεύει όχι μόνο ιστορικά αλλά και συναισθηματικά, μας κάνει κυριολεκτικά να νιώσουμε τις αγωνίες, τις χαρές, τις απολαύσεις, τις λύπες.Γενικότερα να νιώσουμε την προσωπικότητα του Αδριανού.

Κλείνοντας θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε το θέατρο Αλκμηνη που δέχτηκε τα παιδιά μας και φυσικά το κ. Λιακόπουλο και την κ. Κουκίδου. Ένα μικρό Θαύμα από υπέροχους Ανθρώπους μόλις έγινε.

Συντελεστές παράστασης:

Κειμενο: Χρήστος Λιακόπουλος
Σκηνοθεσία: Χρήστος Λιακόπουλος, Αναστασία Μαρκούτσα
Φωτισμοί: Χρήστος Λιακόπουλος
Κοστούμι: Μίκα Πανάγου
Κατασκευή κοστουμιού: Βάνια Αλεξάντροβα
Δημιουργία και επιμέλεια εικαστικών: Τζουλιάνα Νίκα
Σκηνικά: Γιώργος Ρούσης
Φωτογραφίες παράστασης: Γιάννης Βότσαρης, Τζένη Κουκίδου
Μουσική επιμέλεια: Χρήστος Λιακόπουλος
Επεξεργασία ήχου: Σπύρος Αραβοσίτας
Δημόσιες σχέσεις: Άντζυ Νομικού


Στο ρόλο του Ανδριανού ο Χρήστος Λιακόπουλος

Θέατρο Αλκμηνη
Αλκμήνης 12, Πετράλωνα τηλ. επικ.: 2103428650

Παγκόσμια Μέρα Κοινωνικής Δικαιοσύνης

Ο ΟΗΕ με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης το 2007 καθιέρωσε την 20η Φεβρουαρίου ως μέρα της Παγκόσμιας Δικαιοσύνης.

Το διαρκές ζητούμενο σε μια πολιτικά ευνομούμενη κοινωνία είναι η δικαιοσύνη μεταξύ των μελών της. Αποτελεί βασικό σημείο διασταύρωσης αλλά και αντιπαράθεσης των νομικών, πολιτικών και οικονομικών επιστημών αλλά και δοκιμασίας της δημοκρατικότητας μιας χώρας. Σήμερα δυστυχώς στην Ελλάδα το τοπίο είναι εξαιρετικά ζοφερό για τα κοινωνικά δικαιώματα μια και η έλευση των προσφύγων, η μεγαλύτερη στην Ευρώπη μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο σύμφωνα με την έρευνα του Ινστιτούτου Bertelsmann συνδυάζεται με την οικονομική κρίση των νοτίων Ευρωπαϊκών χωρών. Τα ποσοστά των χρόνια ανέργων νέων και η παιδική φτώχεια έχουν πάρει τραγικές διαστάσεις. Στην Ελλάδα συγκεκριμένα ένα στα πέντε παιδιά πλήττεται και σχεδόν οι μισοί νέοι είναι άνεργοι.

Βασικοί στόχοι για την επίλυση των προβλημάτων που Το Θαύμα – Be the Miracle ως ΑΜΚΕ προσφέρει με τις δικές του δυνάμεις είναι η ίση πρόσβαση στη γνώση των νέων μέσα από ειδικά σχεδιασμένα προγράμματα που αποσκοπούν στην διαμόρφωση μιας υγιούς προσωπικότητας, ικανής να σταθεί επάξια στην κοινωνία. Τη στήριξη της οικογένειας από ειδικούς επιστήμονες που παρέχουν υπηρεσίες συμβουλευτικής και νομικής κάλυψης, καθώς και την ίση κατανομή ευκαιριών σε ανθρώπους ανεξαρτήτου καταγωγής, θρησκείας που κατοικούν στις υποβαθμισμένες γειτονιές του Δήμου Αθηναίων.

Το θέμα της φετινής (2019) παγκόσμιας μέρας κοινωνικής δικαιοσύνης είναι «Εάν θέλεις Ειρήνη και Ανάπτυξη, δούλεψε για την Κοινωνική Δικαιοσύνη». Στο Θαύμα καθημερινά εργαζόμαστε για την κοινωνική δικαιοσύνη. Μέσα από τους άξονες στους οποίους κινούμαστε α. Παιδεία β. Τέχνες και Πολιτισμός γ. Αθλητισμός δ. Κοινωνική μέριμνα, δημιουργούμε ένα περιβάλλον, μια πραγματικότητα δικαιοσύνης όπου οι Άνθρωποι ζουν τις αξίες της Ελευθερίας, της Αξιοπρέπειας και της Ισότητας. Αυτό που πάντα υποστηρίζουμε είναι ότι ΔΕΝ βοηθάμε φτωχούς ή κοινωνικά στιγματισμένους. ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.

Τα παιδιά ΑΞΙΖΟΥΝ

Σε λίγες μέρες τα σχολεία ανοίγουν. Ο αγώνας και το άγχος για τις σχολικές επιδόσεις και γενικότερα για την συμπεριφορά των παιδιών κυριεύει τις σκέψεις των γονέων.

Τα παιδιά με τη σειρά τους είτε ακολουθούν πιστά τις επιταγές που τους θέτουν οι καθηγητές, οι γονείς και γενικότερα το σύστημα μίας κοινωνίας που θέλει τα πάντα να είναι ορθά, είτε παρουσιάζουν μια απάδουσα συμπεριφορά και ένας ζοφός σκεπάζει την οικογένεια, το σπίτι και ειδικότερα τις ψυχές γονέων και παιδιών.

Αγαπητοί γονείς, η πραγματικότητα είναι πολύ δύσκολη. Το τι βιώνει ένα σπίτι μόνο εσείς το ξέρετε. Οι ανησυχίες σας είναι εύλογες. Όμως η αντιμετώπιση μιας αρνητικής κατάστασης σε σχέση με τα παιδιά πρέπει να τίθεται πάνω σε ρεαλιστικές βάσεις, πάντα με γνώμονα την ΑΓΑΠΗ και όχι τις προσδοκίες μας, τα όνειρα μας, τα θέλω μας, το περιβάλλον και όλα τα ΜΑΣ.

Επικεντρωθείτε στην ΑΙΤΙΑ και όχι στο αποτέλεσμα. Για να γίνει όμως αυτό πρέπει πρώτα εσείς να κατεβάσετε τους τόνους, τις εντάσεις, να ηρεμήσετε, όχι να χαλαρώσετε. Το άγχος δεν είναι σωστός σύμβουλος. Τα παιδιά είναι καθρέπτης μας, οπότε αν θέλουμε παιδιά ήρεμα, ευτυχισμένα πρέπει ΕΜΕΙΣ να καλλιεργήσουμε ένα τέτοιο περιβάλλον. Ακόμα και αν έχετε να κάνετε με το πιο δύσκολο παιδί ηρεμήστε και απλά παρατηρήστε το. Η παρατήρηση θα σας οδηγήσει στην ΑΙΤΙΑ μιας συμπεριφοράς. Έπειτα, δώστε στο παιδί να καταλάβει ότι είστε ο γονέας του, ο Άνθρωπος του, το προσέχετε και νοιάζεστε πραγματικά για αυτό και όχι για τα θέλω σας. Ξεκινήστε να μοιράζεστε πράγματα και καταστάσεις από την ζωή σας, δώστε τους ερεθίσματα σε σχέση με την κοινωνία, πέρα από το κλειστό κόσμο των κοινωνικών δικτύων. ΜΗΝ τους κρύβεται την αλήθεια, κάντε διάλογο, ρωτήστε τα την γνώμη τους. Κάντε πράγματα μαζί, δείξτε τους εμπιστοσύνη και σιγά σιγά, και αυτά με την σειρά τους θα σας ανοιχτούν και πάνω εκεί θα έχετε φτιάξει το έδαφος για να σας ακούσουν. Να ακούσουν μια συμβουλή σας.

Εν κατακλείδι, παρατηρούμε, νοιαζόμαστε, πράττουμε, εμπιστευόμαστε και στο τέλος συμβουλεύουμε. Όλη αυτή η διαδικασία ΔΕΝ είναι εύκολη, θέλει υπομονή και επιμονή αλλά εδώ ακριβώς είναι και το μάθημα προς τα παιδιά. Τίποτα ΔΕΝ είναι εύκολο για κάτι που ΑΞΙΖΕΙ πραγματικά… και τα παιδιά αξίζουν.

Γίνε εσύ το θαύμα

Η μικρή μας Αγγελική είναι ένα παιδί ΘΑΥΜΑ, όπως είναι όλα τα παιδιά για εμάς που δίνουν τον δικό τους αγώνα για ζωή. Μόλις 4 χρονών και διαγνώστηκε με λευχαιμία. Η μητέρα της μας είπε ότι «πρέπει να βρεθούν δότες μυελού των οστών, όχι μόνο για το δικό μου παιδί, αλλά για ΟΛΑ τα παιδιά που πάσχουν».

Στην αντιμετώπιση της λευχαιμίας το μοναδικό φάρμακο είναι ο Άνθρωπος οπότε «Αν θέλεις να γίνει ένα θαύμα. Γίνε εσύ το θαύμα για ένα παιδί»

 

Όλοι εμείς στο Θαύμα-Be the Μiracle ξεκινάμε μια εκστρατεία για να ενημερώσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο για το πώς γίνεται κάποιος δότης μυελού των οστών. Μια διαδικασία που δεν κοστίζει, αλλά αξίζει. Όσο πιο πολλοί γίνουν μέρος της προσπάθειας μεταφέροντας το μήνυμά, τόσο πιο μεγάλο θα είναι το ΘΑΥΜΑ για τα παιδιά σαν την Αγγελικούλα.

 

Για να γίνουμε και εμείς εθελοντές δότες επισκεφτήκαμε το ΟΡΑΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ και σας μεταφέρουμε την εμπειρία μας σχετικά με την διαδικασία.

 

1. Πρέπει να είσαι μεταξύ 18 – 45 ετών και υγιής
2. Συμπληρώνεις αίτηση εγγραφής, όπου γίνεται και καταγραφή του ιατρικού ιστορικού
3. Με την χρήση ιατρικής μπαντονέτας συλλέγεται σάλιο. Ο ειδικός τοποθετεί μια μπαντονέτα στο στόμα και τρίβει εσωτερικά το μάγουλο. Το ίδιο επαναλαμβάνεται με άλλη μπατονέτα στο άλλο μάγουλο
Με την διαδικασία αυτή μπαίνουμε στο εθνικό – παγκόσμιο αρχείο εθελοντών δοτών Μυελού των Οστων / Αιμοποιητικών Κυττάρων.

 

Αν έχετε την τύχη να βρεθείτε συμβατός, τότε υπάρχουν 2 τρόποι λήψης
1. Συλλογή προγονικών αιμοποιητικών κυττάρων από το αίμα (Αιμοδοσία)
Η διαδικασία αυτή είναι απλή γίνεται με μηχάνημα κυτταροαφαίρεσης. Διαρκεί 3 ώρες και στην ουσία από το ένα χέρι σου παίρνουν αίμα και από το άλλο επιστρέφει. Στο μηχάνημα παίρνουν τα αιμοποιητικά κύτταρα που χρειάζονται. Προηγείται χορήγηση αυξητικού αιμοποιητικού παράγοντα για να αυξηθούν τα αρχέγονα αιμοποιητικά κύτταρα
2. Λήψη μυελού των οστών με παρακέντηση.
Η διαδικασία είναι απλή. Πραγματοποιείται στο χειρουργείο με ολική αναισθησία. Γίνεται παρακέντηση των οστών της λεκάνης. Ο ασθενής δεν νιώθει τίποτα, απλά μπορεί να νιώσει μια ελαφριά πίεση στην μέση, ΟΧΙ πόνο.

Ο δωρητής έχει ΔΙΚΑΙΩΜΑ να ΕΠΙΛΕΞΕΙ με ποιο τρόπο θα κάνει την δωρεά. Η ομάδα μεταμόσχευσης αναλύει διεξοδικά τους τρόπους και απαντάει σε ΟΛΕΣ τις απορίες που μπορεί να υπάρχουν.
ΕΠΙΣΥΜΑΙΝΟΥΜΕ: ΟΙ 2 ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΝΩΔΙΝΕΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΣ και όπως μας επιβεβαίωσαν οι ειδικοί ΔΕΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΘΡΩΠΟ ΓΙΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΑΛΛΟ

 

Στην Αθήνα μπορεί κάποιος να απευθυνθεί στο Όραμα Ελπίδα Λεβαδείας 8, Γουδί. Στη ογκολογική μονάδα παίδων ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΒΑΡΔΙΝΟΓΙΑΝΝΗ – ΕΛΠΙΔΑ.

Στις υπόλοιπες πόλεις υπάρχουν τα συνεργαζόμενα κέντρα

 

Όπως καταλάβατε η διαδικασία είναι εξαιρετικά ΑΠΛΗ. Για αυτό….
Θα θέλαμε κόσμο να γίνει δότης ή να διαδώσει μέσω κοινωνικών δικτύων αυτή την προσπάθεια, για την Αγγελική μας και για όλα τα παιδιά.

 

Για περισσότερες πληροφορίες Κωνσταντίνος Παντελίδης 6944815109

 

 

Miracle in Action

Τα παιδιά του Be the Miracle δημιούργησαν την δράση “Miracle in action”, όπου είναι η συνέχεια της περσινής δράσης κοινωνικής προσφοράς “Βόλτες Δροσιάς”.

 

Έτσι από τις αρχές Ιουλίου τα παιδιά μοιράζουν παγωμένα νερά σε άστεγους Ανθρώπους στο κέντρο της Αθήνας.
Μια δράση άκρως επιτυχημένη. Τα παιδιά συστήνουν μια ομάδα και με την επίβλεψη υπευθύνου κοιτάνε στα μάτια τους Ανθρώπους που έχουν πραγματική ανάγκη και προσφέρουν. Ο πληθυντικός αριθμός, ως τρόπος επικοινωνίας, δεν είναι μόνο μια ένδειξη ευγένειας αλλά σεβασμού και αξιοπρέπειας προς το πρόσωπο τους.

 

Τα παιδιά δεν προσπερνάνε, δεν αδιαφορούν. Τα παιδιά σκέφτονται και πράττουν. Το αξιοσημείωτο είναι ότι αυτά τα παιδιά είναι σαν όλα τα άλλα, έχουν λογαριασμούς στα κοινωνικά δίκτυα, Selfαρουν, tagαρουν, Youtubαρουν, δημιουργούν stories και τα ανεβάζουν,κάνουν πλάκες μεταξύ τους αλλά την ώρα της δράσης όλοι είναι σοβαροί, πειθαρχημένοι και μεθοδικοί. Έτσι τα μεσημέρια, εκεί που ο ήλιος βαράει η ομάδα εμφανίζεται στους δρόμους του κέντρου και μοιράζει παγωμένα νερά.

 

Το Miracle in Action θα συνεχίσει. Η ομάδα μεγαλώνει, τα μέλη της σκέφτονται για το χειμώνα που έρχεται τι μπορούν να κάνουν. Όλο αυτό είναι υπέροχο, διότι από την ηθικοπλαστική θεωρία που επιτάσσει ότι “Πρέπει να βοηθάμε ανθρώπους” περνάμε στη πράξη με το “Εμείς στηρίζουμε ανθρώπους” και κάπως έτσι, γίνεται ένα ΘΑΥΜΑ.

 

 

Αποτυχία και παιδιά

Οι λέξεις αναμφίβολα λειτουργούν ως κλειδιά μέσα μας. Πόσες φορές έχουμε μπλοκάρει ή αντίθετα ξυπνήσει με μία λέξη. Οι λέξεις έχουν την δυναμική τους. Στα παιδιά, όπως και σε όλους μας, λειτουργούν καταλυτικά στο υποσυνείδητο.

 

Είναι πολύ σημαντικό ως ενήλικες να χρησιμοποιούμε στα παιδιά λέξεις που αποτυπώνουν στο ακέραιο την ουσία ή το νόημα μιας κατάστασης.

 

Τα παιδιά από την βρεφική τους ηλικία είναι προγραμματισμένα να «πιάσουν» κάποιους στόχους. Προσπαθούν να περπατήσουν και να μιλήσουν. Αργότερα να μάθουν τα πάντα και στην εφηβεία να γευτούν και να πράξουν, όσο το δυνατόν περισσότερα. Όλη αυτή η διαδικασία θεωρείται ότι ΠΡΕΠΕΙ να καταλήξει επιτυχώς, όμως στην πραγματικότητα υπάρχει και η ΑΠΟΤΥΧΙΑ.

 

Πολλοί από εμάς την έχουμε ερμηνεύσει λάθος, της δίνουμε τεράστιες διαστάσεις που δεν χρειάζεται. Γιατί όπως η επιτυχία είναι εφήμερη, άλλο τόσο και πολύ παραπάνω, αυτό ισχύει και για την αποτυχία.

 

Αποτυχία, είναι το αποτέλεσμα προσπαθειών για την επίτευξη ενός στόχου, που δεν ευδοκίμησαν. Αυτές οι προσπάθειες, περιέχουν ενέργεια, συναισθήματα, πράξεις, και πάνω από όλα ΓΝΩΣΗ, συστατικά που σμιλεύουν και διαμορφώνουν έναν άνθρωπο. Γιατί λοιπόν όλη αυτή η διαδικασία να πάει χαμένη και να μην είναι ένα εφαλτήριο για μια εκ νέου προσπάθεια επίτευξης του στόχου. Αυτή την φορά πιο καλά, και έχοντας στην φαρέτρα μας την ΓΝΩΣΗ. Στα παιδιά ΠΡΕΠΕΙ να γίνει «κτήμα» τους ότι η αποτυχία δεν είναι τίποτα άλλο από την διαδικασία απόκτησης γνώσης. Όσο και να αποτυχαίνουμε, όχι μόνο είμαστε πιο κοντά στο στόχο και άρα στην επιτυχία, αλλά γινόμαστε πιο δυνατοί γιατί ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ.

 

 

Στα αγγλικά η λέξη FAIL άτυπα είναι το ακόλουθο ακρωνύμιο First Attempt In Learning (Πρώτη Προσπάθεια Στην Γνώση).

 

Οπότε, την επόμενη φορά που το παιδί σας θα αποτύχει ή εσείς αποτύχετε σε κάτι, χαμογελάστε και δείτε την πραγματική διάσταση και όχι το αποτέλεσμα. Μην φορτώνετε τις προσπάθειες σας με άγχος και φόβο. Απλά πράξτε όπως εσείς θεωρείται καλύτερα και διδάξτε στα παιδιά σας την «αξία» της αποτυχίας.

 

Υπάρχουν Άνθρωποι

Υπάρχουν άνθρωποι. Ναι υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι για να ζήσεις ένα ΘΑΥΜΑ πρέπει να κάνεις κινήσεις πράξεις. Έτσι και ο κ. Αλέξης, ένας φίλος του Θαύματος, γνωρίζοντας ότι o οργανισμός μας στηρίζει οικογένειες, θέλησε να κάνει ένα μικρό ΘΑΥΜΑ σε μια από τις επωφελούμενες οικογένειες μας.

 

Με την βοήθεια του γεμίσαμε ένα καρότσι τρόφιμα όπου  παραδόθηκε σε ανθρώπους που είχαν πραγματική ανάγκη.

 

Τα χαμόγελα ειδικά των παιδιών της οικογένειας ήταν η μεγαλύτερη απόδειξη ότι απλοί άνθρωποι μπορούν να κάνουν σπουδαία πράγματα.

 

Ο κ. Αλέξης δεν ήθελε να δημοσιοποιήσουμε το επίθετό του, ούτε και το όνομα του, αλλά είναι αρχή μας να προσπαθούμε να αναδείξουμε κινήσεις που στηρίζουν τον οργανισμό μας, στηρίζουν οικογένειες, στηρίζουν την κοινωνία.

 

Στο θαύμα ΔΕΝ βοηθάμε απλά οικογένειες, ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ οικογένειες. Για εμάς ΔΕΝ υπάρχουν «φτωχοί» άνθρωποι που τους δίνουμε ελεημοσύνη. Για εμάς υπάρχουν άνθρωποι που έχουν ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ και με ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ τους στηρίζουμε.

 

Τα παιδιά είναι ευτυχισμένα

Όλα τα παιδιά μας χαμογελάνε, είναι ευτυχισμένα. Τα παιδιά του Λυκείου πέρασαν τις εξετάσεις. Καθώς και τα παιδιά που δίνανε πανελλήνιες τα πήγαν πολύ καλά.  Πετύχαμε 50% βελτίωση της μαθησιακής προόδου όλων των παιδιών, μετρήσιμη μέσα από την βαθμολογία τους.

 

Ένα ακόμα Θαύμα έγινε!

 

Το πρόγραμμά μας «Μελετώ με ένα καθηγητή» επικεντρώνετε στα χαρακτηριστικά, τις αδυναμίες και τις ιδιαιτερότητες του κάθε παιδιού. Ο μαθητής επιλέγει το καθηγητή και μαζί εξειδικευμένα δουλεύουν για να καλύψουν τα κενά. Στόχος είναι το κάθε παιδί να νιώσει άνετα, να μην ντρέπεται για την οποιαδήποτε δυσκολία ή την ιδιαιτερότητα έχει, και με τις παράλληλες δράσεις που πραγματοποιούμαι, να περνάει η γνώση, να καλλιεργείται η αυτοπεποίθηση και να καλύπτεται το κενό,  έτσι ώστε να είναι έτοιμο σε κάθε σχολική πρόκληση.

 

Όλα αυτά δεν θα γινόντουσαν, αν δεν υπήρχε η ανιδιοτελής αγάπη, το αδιάκοπο ενδιαφέρον για τα παιδιά, από τους εθελοντές μας, που με όπλα τις ακαδημαϊκές τους γνώσεις, καθημερινά πάλευαν για να είναι τα παιδιά ευτυχισμένα.

 

Τα λόγια μπροστά σε αυτό που έχει επιτευχθεί είναι λίγα. Οι Άνθρωποι αυτοί, οι εθελοντές μας, που κατάφεραν όλο αυτό είναι τεράστιοι, είναι απλοί είναι η Κυριακή που έψαχνε και έδινε τα πάντα, είναι η Αγγελική που έφερνε επιπλέον ύλη για την καλύτερη κατανόηση, είναι η Αλεξάνδρα  με ακλόνητη πίστη, είναι η Βέρα που αγωνιούσε και καθόταν παραπάνω, είναι ο Κυριάκος που ήταν σταθερά διπλά στα παιδιά, είναι ο Πέτρος που προσπαθούσε για το παραπάνω, είναι η Έλλη που επέμενε, είναι η Ιωάννα που κοίταζε τα παιδιά μέσα στα μάτια, είναι ο Νίκος που ρώταγε δεξιά και αριστερά για να κάνει το καλύτερο, είναι η Ανδρονίκη που συνέχιζε αδιάκοπα, είναι η Δέσποινα που στήριζε, είναι η Μαρία που πάντα χαμογελούσε, είναι η Θεοδοσία ρώταγε που για τους γονείς, είναι ο Μάριος που δεν ξέχασε τα παιδιά, είναι ο Γιώργος που έδινε βιβλία, είναι η Θεοδοσία που ασχολιόταν ενδελεχώς, είναι η Ελευθερία που έδινε χαρά. Είναι όλοι αυτοί οι υπέροχοι ΑΝΘΡΩΠΟΙ!